Eén van de voornaamste redenen dat ik als freelancer aan de bak ben gegaan, is omdat ik graag meer wilde reizen. Ik hoorde verhalen van mensen die hun werk digitaal deden en daardoor zo vaak en zo lang weg konden als ze maar wilden. Dát kan ik ook, dacht ik. En om dat te bewijzen, reisde ik in april met mijn laptop naar Indonesië. Een experiment, waarbij ik werken en reizen voor het eerst met elkaar combineerde. En in deze blogpost vertel ik jullie hoe ik dat deed.
Volledige werkdagen inlassen
Ik had bewust ruim de tijd genomen om Bali te verkennen. Zes weken voor een bestemming waar veel mensen maar twee of drie weken blijven, leek me een goed idee, zodat ik ook nog wat echte werkdagen kon inlassen. En daar heb ik vooral op het begin veel gebruik van gemaakt. Ik bezocht in de eerste drie weken alleen Canggu en Ubud en parkeerde mezelf daar regelmatig in een caféetje met goede koffie en snelle WiFi.
In deze drie weken was ik ook het meest relaxed. Want doordat ik het werken en het actieve reizen van elkaar los trok, had ik echt de focus op het moment dat ik moest schrijven en was ik volledig vrij op de momenten dat ik eropuit ging. Dus wat mij betreft heeft deze invulling van de combinatie ook echt wel de voorkeur.
Werken in de avond
Maar daar kwam ik pas achter toen ik het in de laatste weken even wat anders aanpakte. Zo heb ik bijvoorbeeld ook gewerkt toen ik tien dagen met een vriendinnetje reisde en we onze dagen steeds tot de nok toe vulden. ‘s Avonds in bed klapte ik de laptop dan nog even open om wat artikelen uit te werken en e-mails te versturen.
Dat is om meerdere redenen niet echt ideaal: je hebt er vanwege het tijdstip gewoon echt geen zin meer in, je bent minder geconcentreerd na een drukke dag en je kunt in de avond nog maar weinig uren maken. Daardoor ben je dus lang niet zo productief als je zou willen of moeten zijn.
Werken in combinatie met korte activiteiten
Máár de combinatie van werken met een enkele korte activiteit, zoals een wandeling of een bezoek aan de lokale markt, vond ik dan weer wel heel fijn. Zeker als je ervoor zorgt dat je dit in de ochtend of juist in de avond doet – zodat je in de overige tijd die je hebt gewoon geconcentreerd kunt werken – is dat prima te doen.
Zo volgde ik bijvoorbeeld eens een Indonesische kookcursus in de ochtend en werkte ik in de middag aan mijn opdrachten. En heb ik overdag lekker geschreven toen ik ‘s avonds een Balinese dansshow op het programma had staan.
Op die manier voorkom je ook dat je hele dagen van je reis weggooit. Want als je echt alleen in een een koffietent rondhangt, wat gaat eten en weer in bed duikt, dan heb je misschien ook wel het gevoel dat je helemaal voor niets naar de andere kant van de wereld bent gevlogen.
Roeien met de riemen die je hebt
Het werken op reis is een typisch gevalletje ‘roeien met de riemen die je hebt’. Maar daar kun je je prima op voorbereiden. Omdat de WiFi op Bali niet overal zo stabiel en snel was als ik van tevoren had gehoopt, kocht ik bijvoorbeeld een SIM-kaartje met prepaid internet. Zodat ik mijn telefoon als mobiele hotspot kon gebruiken en in ieder geval nooit een deadline hoefde te missen.
Bij het boeken van een accommodatie, keek ik altijd specifiek naar de beoordeling van de WiFi. En als ik op een plek om welke reden dan ook helemaal geen internet verwachtte te hebben, dan zorgde ik ervoor dat ik al mijn briefings en al wat deskresearch offline had klaarstaan. Zodat ik op basis daarvan altijd kon doorwerken wanneer ik dat wou. Zelfs op een boot in het midden van de Floreszee!
Denk jij er ook over na om digital nomad te worden? Kijk eens naar mijn blog over de eerste stappen die je kunt nemen!
