Afgelopen maand ging ik voor mijn werk naar een cruiseschip, interviewde ik een olympiër die haar medailles is kwijtgeraakt na een inbraak en schreef ik over het aftreden van de demissionair premier van Sint Maarten. In deze blog geef ik jullie weer een kijkje in mijn werkzaamheden als journalist bij het Antilliaans Dagblad. Lees je mee?
DolfijnFM 15 jaar
Het was in november precies vijftien jaar geleden dat mijn favoriete radiozender op Curaçao, DolfijnFM, de lucht in ging. Ik mocht er een spread over schrijven en sprak daarvoor met de stationsmanager. Hij vertelde me van alles over het ontstaan van het radiostation en noemde ook een paar ‘paradepaardjes’, die na hun carrière op Curaçao naam hebben gemaakt in Nederland; Annemieke Schollaardt en Niek van der Bruggen. Ik dacht: hoe leuk zou het zijn om hen te interviewen? Een beetje als verrassing voor de stationsmanager, maar ook om dat hun ervaringen over het prille begin natuurlijk een hartstikke leuke toevoeging zijn op het verhaal. (Linkerpagina, rechterpagina)
Eerste ‘call’ cruiseschip
Een paar dagen later had ik meteen weer een hele leuke klus. Er kwam voor het eerst een cruiseschip van Viking Cruises naar Curaçao en dat betekent natuurlijk weer een impuls voor de toeristische sector. Reden genoeg om er aandacht aan te besteden. We waren uitgenodigd voor een rondleiding en ik werd gevraagd om er namens de redactie heen te gaan. Super leuk natuurlijk. In mijn diary van die week zei ik jullie al dat ik een cruisevakantie meteen op mijn bucketlist heb gezet. En ik was er heus niet alleen maar voor de fun, er moest natuurlijk gewoon gewerkt worden. Mijn artikel en foto’s belandden op de voorpagina.
Olympiër medailles kwijt
Dat het crimineel kan zijn op Curaçao weten jullie inmiddels wel al. Er vinden regelmatig overvallen, diefstallen en inbraken plaats. Zelfs zo vaak dat we er echt niet elke keer over berichten in de krant. Maar soms is er een incident zo opvallend dat het wel de moeite is om er iets over te schrijven. Dat was het geval bij de inbraak in het ouderlijk huis van topzeilster Philipine van Aanholdt. Haar Olympische medailles en gouden plak van een Latijns-Amerikaanse zeilrace zijn daarbij buitgemaakt. Ze hoopte door haar verhaal te doen de tastbare herinneringen aan haar prestaties terug te kunnen krijgen. Maar voor zover ik weet is dat nog niet het geval.
Premier Sint Maarten stapt op
Ik moet zeggen dat ik er voor deze blog weer een heleboel ‘opvallende’ en ‘leuke’dingen heb uitgepikt, maar ik schrijf hier over het algemeen veel serieuzere stukken dan ik in Nederland deed. Zo mocht ik eind vorige maand bijvoorbeeld de ontwikkelingen volgen over het opstappen van de premier van Sint Maarten. Dat deed hij in eerste instantie niet nadat er twee moties van wantrouwen tegen hem waren ingediend, maar toen vervolgens de Rijksministerraad had gevraagd aan de gouverneur om Marlin te stimuleren ontslag te nemen, deed hij het toch. Ik luisterde naar de persconferentie en schreef er een artikel over. Het is altijd een uitdaging om bij zo’n lange monoloog iets eruit te pikken dat triggert, zonder de context verloren te laten gaan. Natuurlijk moet je de hele situatie wel goed uitleggen aan de lezer. Daar was ik volgens mij aardig in geslaagd, want het artikel kwam deels op de voorpagina te staan, met follow-ups verderop in de krant.
Zoo luidt de noodklok
Via Facebook stuitten we op een bericht van Bert Isenia, de eigenaar van de dierentuin op Curaçao. Hij schreef dat er een ara (soort papegaai) was gestolen. Hij was boos en verdrietig en riep op om mee te kijken in de hoop dat het beestje nog terug werd gevonden. Toen ik hem belde voor het hele verhaal, bleek er veel meer aan de hand te zijn. Een paar dagen eerder waren er al stenen naar dieren gegooid en hebben bezoekers geprobeerd om de apen een sigaret te laten roken. Voor Isenia was de maat vol. Hij probeert al jaren de beveiliging van de dierentuin te verbeteren, maar krijgt daar steeds geen toestemming voor van de overheid. In het interview met mij luidde hij de noodklok.
Krant indelen
November was ook de maand waarin ik heb geleerd om de krant in te delen. Zoals ik laatst al kort uitlegde, schrijven we een hele dag artikelen die allemaal in een grote bak belanden. Aan het einde van de rit moet daar natuurlijk wel een krant van gemaakt worden. Als indeler maak je de puzzel: waar komt welk artikel, wat moet de opening van de pagina worden, welk verhaal krijgt een foto, et cetera.
Best een verantwoordelijkheid. Niet alleen omdat ik dan dus bepaal hoe de krant eruit ziet, maar ook omdat de eindredacteur en de vormgevers pas aan de slag kunnen als ik knopen doorhak. Oh ja en ondertussen is er natuurlijk ook nog een deadline voor de drukkerij. Koekoek! Gelukkig gaat het steeds beter. En stiekem vind ik die deadlinedruk best wel lekker. Of ja, vooral als het dan uiteindelijk gelukt is en je met een goed gevoel naar huis kunt, haha!
3 reacties
Super super leuk om dit te lezen! Volgens mij doe je echt heel erg gaaf werk en heb je je draai er nu al in gevonden daar!
Wat leuk om te horen! Dankje 🙂 Ik geniet inderdaad van mijn werk. Heb nog geen moment spijt gehad van de keuze om dit te gaan doen!
Goed bezig Elodie! Leuk te lezen dat je het er zo naar je zin hebt en dat je ook wat meer met hard nieuws aan de slag mag. Leuke uitdaging lijkt het me, de krant indelen. Heel veel plezier en succes verder daar!