Zo ik ben lekker aan het genieten van een welverdiende vakantie. Maar ik ben natuurlijk niet vertrokken zonder een blog te maken waarin ik jullie weer op de hoogte breng van de belangrijkste, meest opmerkelijke en tofste artikelen die ik deze maand heb geschreven. Zo deed ik verslag van The Flying Dutch Curaçao, schreef ik over het voortbestaan van de Curaçaose luchtvaartmaatschappij Insel Air en berichtte ik over de bouw van het Kluivert Dog Rescue Center die moest worden gestaakt. 

Nieuw sportcomplex
Deze maand begonnen we met een aantal positieve nieuwtjes. Waaronder de start van de bouw van het sportcomplex bij Marie Pampoen. Wie wel eens op Curaçao is geweest, kent het strand daar vast wel. Je komt er namelijk langs als je naar Mambo rijdt. Het is een plek waar veel locals komen en de overheid is een tijd geleden begonnen met het opknappen van deze kuststrook. Maar na fase 1 was het geld op en kwam het project op zijn gat te liggen. Ondanks de slechte financiële staat van het Land, was er nu weer voldoende geld vrijgemaakt om aan fase twee te beginnen. Wat dat precies inhoudt, lees je in het voorpagina-artikel dat ik erover schreef!

Tankers bij Bullenbaai
Ook positief was de komst van drie tankers bij Bullenbaai, een terminal van PdVSA, waar olie wordt (over)geladen op grote schepen om naar het verre oosten te vervoeren. Doordat het bij de Venezolaanse staatsoliemaatschappij niet zo goed gaat, was het al ruim acht maanden geleden dat er tankers voor dit soort activiteiten naar de terminal op Curaçao waren gekomen. Ik sprak de directeur van Refineria di Kòrsou en die vertelde me er meer over. Samen met de informatie die ik over de schepen kon vinden en (de dalende) cijfers waarover we eerder hadden bericht, had ik zo genoeg ingrediënten om een uitgebreid nieuwsbericht te maken.

Waterpark weer terug
Het lijkt misschien soms alsof ik alleen nog hele serieuze dingen doe op werk – en voor een groot deel klopt dat ook wel -, maar ik houd mezelf ook nog steeds bezig met de ‘verhalen van de dag’. Oftewel: de dingen die de gewone mens bezighouden. Een simpel voorbeeld daarvan was afgelopen maand de terugkomst van het waterpark bij Mambo Beach Boulevard. Ik kreeg een tip dat het aquapark weer terug zou komen voor het gehele winterseizoen. Niet tot ieders blijdschap, want de vorige uitbater had er een potje van gemaakt, door het park niet goed te onderhouden en zo gevaarlijke situaties te creëren. Ik belde met de nieuwe eigenaar, die speciaal uit Nederland was ingevlogen, om hem te vragen hoe hij het anders wil gaan doen en voor ik het wist werd dit het best gelezen artikel van die week!

The Flying Dutch Curaçao
Ook heel leuk was de allereerste editie van The Flying Dutch Curaçao. De jonge lezers van mijn blog kennen het concept vast wel uit Nederland: daar worden grote dj’s per helikopters naar de festivals in Eindhoven, Rotterdam en Amsterdam gevlogen. Dit keer pakten ze voor de verandering eens het vliegtuig om helemaal naar Curaçao af te reizen. Ik was van tevoren erg benieuwd of het een succes zou worden, want zulke muziek (met name, transe en house) hoor je hier tijdens het uitgaan bijna nooit en de kaartjes waren – natuurlijk – best wel aan de prijs. Maar het was echt een mega groot succes met 4.500 bezoekers (wat voor Curaçao echt veel is). Ik had me op werk opgeofferd om erheen te gaan voor een verslag.

Doelbewust slechte asielopvang
Minder positief kwam Curaçao in het nieuws na een bezoek van Stichting Vluchteling. Ik heb vast wel al eens verteld dat er veel Venezolanen naar Curaçao komen vanwege de crises in hun eigen land. Maar als ze hier worden ontdekt door de autoriteiten ziet hun leven er vaak niet veel beter uit. Curaçao moet in theorie asielzoekers wel opvang bieden, maar de procedure daarvoor is erg onduidelijk en veel Venezolanen komen hier dan ook aan zonder er een verzoek voor in te dienen. Dan verblijven ze dus illegaal en als ze worden gesnapt, gaan ze de illegalenbarakken in bij de gevangenis om te wachten op hun deportatie. De directeur van Stichting Vluchteling, Tineke Ceelen, had geen goed woord over voor de manier waarop Curaçao met de Venezolanen omgaat en suggereerde zelfs dat de overheid het misschien wel expres allemaal zo slecht regelt. Lees het hier.

Dog Rescue Center
Nog iets dat de overheid niet goed geregeld had, was de bouwvergunning die was uitgegeven voor de bouw van het Kluivert Dog Rescue Center, van Rosanna Kluivert (ja, de vrouw van). De ambtenaren waren vergeten een motivatie bij de vergunning te voegen, waardoor het villapark dat een zaak had aangespannen tegen de komst van de hondenopvang voor 400 honden in zijn gelijk werd gesteld. Het is nog niet per se zo dat het Rescue Center er definitief niet gaat komen, maar tot de vergunning herzien wordt en het bezwaar van het villapark duidelijk wordt meegenomen in de afweging, mag er niet meer gebouwd worden. Je leest het allemaal in het stuk dat ik erover schreef.

Insel Air voldoet niet aan eisen
Iets anders dat veel mensen bezighield afgelopen maand was het voortbestaan van de Curaçaose luchtvaartmaatschappij Insel Air. Dit bedrijf heeft al jaren enorme schulden, maar wordt beschermd door de overheid om het verkeer tussen de eilanden in stand te houden. Mede daardoor is het tot op de dag van vandaag niet failliet verklaard, maar heeft het uitstel (surseance) van betaling gekregen van de rechter. De laatste keer dat dit gebeurde was eind augustus. Insel kreeg tot 4 december de tijd om met een schuldeisersplan te komen en eind oktober zou er een tussentijdse beoordeling zijn. Wanneer er nog geen schot in de zaak zat, dan kon de rechter besluiten de surseance in te trekken en de luchtvaartmaatschappij alsnog failliet te verklaren. En uit het tussentijdse verslag van de bewindvoerder bleek dat ze nog niet aan de belangrijkste voorwaarden voldoen… Boem, voorpagina-nieuws! Toch besloot de rechter-commissaris de surseance niet in te trekken, omdat het er wel een grote kans bestaat dat het alsnog goed komt. Dat betekent dat het op 4 december ‘erop of eronder‘ is.