Wauw, wat een bizarre week. Hoeveel kan er gebeuren in zo’n korte tijd? Ongelooflijk! Als journalist bij een krant zijn dit wel heel bijzondere dagen geweest door al dat nieuws. Kijken jullie weer mee naar mijn werkweek?
Voorpagina’s
Ik wou graag een foto maken van alle voorpagina’s die we deze week hebben gehad, omdat er zó veel nieuws is geweest. Niet alleen de aanslag in Brussel, ook de dood van Johan Cruijff, een 38-jarige man die is overleden door brand in zijn huis, een lijk dat is gevonden in een vijver in Vlissingen… Het hield niet op! Normaal vis ik de kranten uit de papiercontainer als ik foto’s ga maken voor mijn blog, maar nu was ik te laat, want hij was net geleegd. Dussss ik zal voortaan even alle kranten bewaren tot ik zeker weet wat ik in mijn blog wil gebruiken, haha!
Terreur in Brussel
‘Brussel in shock’ kopt de PZC morgenochtend. Zo ziet uw krant er woensdag uit. pic.twitter.com/q7OYzzlMdq
— PZC (@pzcredactie) March 22, 2016
Ik zat dinsdagochtend ietsje vroeger in de auto dan anders, omdat ik om 9.00 uur ‘s ochtends al een afspraak had ‘aan de overkant’. Het nieuws over de aanslag in Brussel kreeg ik daardoor live op de radio te horen. Beetje bij beetje werd duidelijk dat het om een terroristische aanslag ging waarbij meerdere doden waren gevallen. Ik zat met klamme handjes achter het stuur. Zaventem Airport… zowat half Zeeland vliegt vanaf daar! Dan komt het opeens echt akelig dichtbij.
Ik had een hele dag mijn Twitterfeed open staan om alle nieuwtjes in de gaten te houden. En ook op de redactie waren we natuurlijk druk bezig om het nieuws zelf te brengen. Ik was eigenlijk een heel ander artikel aan het schrijven, maar tussendoor hielp ik ook met zoeken naar Zeeuwen die in Brussel zaten. Uiteindelijk kreeg ik via Facebook de tip dat iemand uit Hulst op Zaventem was op het moment van de aanslag. Hij was net door de douanecontrole toen de bom afging. Ik gaf zijn naam door aan een collega en hij interviewde hem voor een stukje in de PZC.
Even de knop omzetten
Eigenlijk was ik dus onderweg naar Meliskerke voor een totaal ander artikel. Ik ging namelijk naar een basisschool, omdat kinderen daar een eigen spel hadden gemaakt. Denkopoly heet het, en ik ging dat met ze spelen. Super leuk natuurlijk, maar na het heftige nieuws wat ik nog niet helemaal had laten bezinken, moest ik wel even een knop omzetten. Gelukkig waren de leerlingen zó enthousiast dat het me wel lukte.
Het doel van het spel is dat je je bewust wordt van je denkprofiel; ben je creatief, praktisch of analytisch? De regels waren best complex, maar het had wel wat weg van Monopoly. Spelers moeten zo veel mogelijk straten kopen waarvan de naam bij ze past. Aan het einde van mijn bezoek deed ik even een ronde om te vragen wie welke straat had gekocht en waarom. Een jongetje die al de hele ochtend het woord nam had de ‘Uitlegstraat’ gekocht. Hij had wel in de gaten dat hij me niet hoefde uit te leggen waarom juist díe straat zo goed bij hem paste. Hilarisch zo’n ondeugend koppie, haha!
Recherchebureau: een kijkje achter de schermen
Dit is stiekem nog een artikel van mij dat vorige week in de krant heeft gestaan. Maar omdat ik de foto zo cool vind (en omdat deze krant niet in de papiercontainer lag) wil ik het toch met jullie delen in deze recap! Het artikel gaat over een recherchebureau in ‘s Heerenhoek. Er werken allemaal oud-politiemannen en je kunt ze inhuren voor van alles en nog wat; van overspel tot diefstal.
Ik vond het wel eens grappig om daar een kijkje te nemen. Van tevoren moest ik een beetje aan Baantjer denken. Ik dacht dat ik net als De Cock mannen met lange jassen en een hoed zou ontmoeten. Maar niets was minder waar. Het was een bijna steriel wit kantoor met mannen in doodgewone kleding, haha. Ze lieten me zien hoe ze camera’s verbergen in opladers en brandmelders. En ik heb mee mogen kijken naar beelden van het posten ‘s avonds; hoe ze zo iemand betrapten op het bestelen van collega’s. Ik kan het me niet goed voorstellen, maar schijnbaar wordt er best veel gebruik gemaakt van privédetectives door mensen die niet willen afwachten tot de echte politie in actie schiet. Er hangt een behoorlijk prijskaartje aan, dus ik hoop dat ik hun hulp zelf nooit nodig heb!
Het was een beetje een gekke week, dus misschien ook een beetje gekke recap. Maar hopelijk vonden jullie het weer leuk om mee te kijken naar mijn werkweek. Fijne Paasdagen en tot de volgende blog!
