Traveldiary: la dolce vita in Milaan

Als je aan een stad in Italië denkt, komt Milaan misschien niet zo gauw in je op. Zonde eigenlijk, want er is van alles te zien, te doen en te proeven. Dat is precies wat ik een weekend lang heb gedaan en ik vertel je in deze traveldiary alles over de highlights!

Duomo
Tijdens een citytrip naar Milaan is er één ding waar je absoluut niet omheen kunt: de Duomo. Een kathedraal in het hart van de stad. Je kunt natuurlijk alleen de buitenkant bekijken vanaf de Piazza del Duomo (het plein ervoor), maar het is nog veel leuker om het bouwwerk te beklimmen en er bovenop te staan.

Oké, ‘beklimmen’ was in ons geval misschien wat te veel gezegd. Wij hadden een ticket voor de lift gekocht en dat was de twee euro extra dubbel en dwars waard. Want je bent niet alleen een stuk sneller boven, de rij was ook nog eens véél korter dan die voor de trappen of om de binnenkant te bekijken. Vanaf het dak kun je alle torentjes op de kathedraal goed zien en heb je mooi uitzicht over de hele stad.

San Bernardino alle Ossa
Een paar honderd meter van de Duomo, aan de Piazza San Stefano, staat een kerk die een stuk minder bekend is dan het boegbeeld van Milaan. De San Bernardino alle Ossa. Ik wilde hem perse zien, omdat-ie zo bijzonder schijnt te zijn. De muren van de zogenaamde ‘ossa’ (het dodenhuis) van de kerk, zijn namelijk helemaal bezet met schedels en botten.

De verklaring die ik daar op internet voor heb gevonden, is dat op deze locatie in de dertiende eeuw een begraafplaats lag. Daar werd door een nabijgelegen ziekenhuis zoveel gebruik van gemaakt dat er op een gegeven moment te weinig ruimte was voor alle lijken. Om plaats te maken, werden de overblijfselen opgegraven en bewaard in een gebouw. Later is deze kerk op die plek gebouwd en een deel van de opgeslagen botten en schedels is door de architect verwerkt in de muren van een aparte kamer.

Galleria Vittorioo Emanuele
Terug naar de Piazza del Duomo. Daar is nog een bezienswaardigheid die we even hadden overgeslagen; de Galleria Vittorioo Emanuele. Een prachtige overdekte winkelstraat die in de negentiende eeuw is gebouwd en is vernoemd naar de koning. We waren nog niet echt toe aan een shopsessie, dus hebben er gewoon even doorheen gelopen wat rondgekeken. De kerstboom was trouwens versierd met Swarovski. Het moet niet gekker worden…

Waar we ondertussen wel aan toe waren na zo’n actieve ochtend, was een echte Italiaanse delicatesse. PIZZAAAAA!

Castello Sforzesco en Parco Sempione
Met goedgevulde buikjes liepen we de straat vanaf de Duomo helemaal uit. Zo kwamen we vanzelf terecht bij Castello Sforzesco, een kasteel waar tegenwoordig verschillende musea in zitten. Achter het kasteel ligt Parco Sempione, een groot park met uitzicht op de triomfboog Arco della Pace. Leuk om doorheen te wandelen en om even op een bankje bij te komen, maar wat mij betreft is het niet iets wat je perse móet zien.

Het leukste wat we hier hebben gedaan, was vrienden maken met de straatverkopers. Ze probeerden eerst onze foto’s te photobomben en zo raakten we met ze aan de praat. Ze vonden het zo leuk dat mensen eens een oprecht gesprek met ze voerden (“want iedereen loopt voorbij zonder ons aan te kijken”), dat we gratis rozen en armbandjes van ze kregen. Dat is toch mooi?

Winkelen in Milaan
De avond brak aan. We liepen terug naar het centrum van de stad, omdat we toch nog even wilden shoppen. We hadden tenslotte niet voor niets plaats vrij gehouden in onze koffers! Voor zover je überhaupt al een tip nodig hebt om winkels te vinden in deze modestad: wij liepen door Corso Vittorio Emanuele II, links naast de Duomo. Een straat vol betaalbare winkels, zoals H&M, Zara en Alcott (de Italiaanse Primark).

Vlak voor het einde van deze winkelstraat kun je linksaf gaan naar de Galleria del Toro, die je leidt naar de Via Monte Napoleone. De duurste winkelstraat van Milaan, waar alle designerwinkels, zoals Prada, Versace en Dior op een rijtje zitten. Niet dat we ook maar iets kunnen betalen van wat daar in de winkels ligt, maar ik vind het altijd leuk om even te kijken naar dat onbereikbaar wereldje van dure auto’s en decadente ‘madammen’.

Navigli en aperitivo
We besloten voor het eten naar de wijk Navigli te verkassen, om daar iets te doen wat typisch is voor Milaan: aperitivo. Het fenomeen is vrij simpel. Je betaalt ongeveer een tientje en krijgt daarvoor een drankje naar keuze en onbeperkt eten van een Italiaans buffet. Het aanbod kan nogal variëren. Het café waar wij zaten had bijvoorbeeld pasta’s, bruschetta, quiche, kazen en stukken vlees. You get it, dit is een aanrader. En het mooie is; het kan in Milaan op praktisch iedere hoek van de straat! (Meestal wel pas vanaf 19.30 uur)

The Wall of Dolls
Op de terugweg naar de Duomo (ja, weer naar de Duomo, daar komt alles samen), stuitten we op een wel heel bijzondere wand: The Wall of Dolls. Een muur vol met poppen. Van barbies, tot stoffen poppen en de klassiekers. Iedereen die wil, kan er één achter het gaas stoppen. Het doel van dit project is om vrouwenmishandeling onder de aandacht te brengen.

Ik vond het aan de ene kant super freaky (mensen die ook Pretty Little Liars kijken, begrijpen waarom, haha). Maar aan de andere kant: het werkt wel. Het is zoiets opvallends dat je echt even de tijd neemt om ernaar te kijken. Ten minste, als ik namens mezelf mag spreken. Ik vond de combinatie van de poppen met de posters waar (dodelijke) slachtoffers op staan, heel erg indrukwekkend.

Navigli en Vicolo dei Lavandai
Ik noemde net de wijk Navigli al een keer, toen ik het over de aperitivo van zaterdagavond had. Zondag zijn we nog eens teruggegaan naar deze wijk, om de pastelkleurige gebouwen met leuke balkonnetjes bij daglicht te zien. Ik heb me laten vertellen dat Naviglio’s kanalen zijn die zijn aangelegd om de materialen voor de bouw van de Duomo te vervoeren. Een deel van dat waternetwerk is later terug dichtgegooid, maar die in deze wijk zijn altijd gebleven.

Vandaag de dag kom je er een heleboel horecagelegenheden, straatverkopers en kunstwinkeltjes tegen. Maar het leukste om te zien, zijn juist de eeuwenoude steegjes die nooit zijn veranderd. Een voorbeeld daarvan is de Vicolo dei Lavandai. Iets wat vroeger werd gebruikt als wasstraat. Als je de foto even vergroot zie je rechts in beeld een overkapping. Daaronder ligt een klein beekje, waar de kleding in werd ondergedompeld. Vervolgens werd het uitgewassen op de schuine stenen, die er ook nog steeds liggen.

Aanrader!
Er zijn meerdere wegen die naar de Duomo leiden. Die conclusie kan ik in ieder geval trekken na een weekendje Milaan, haha. Op iedere hoek van de straat kun je pizza en gelato krijgen, een weekendpas voor het openbaar vervoer in de stad kost geen drol en er is genoeg te doen. Kortom: wil je binnenkort nog eens weg, ga je interrailen door Europa, of roadtrippen in Italië? Overweeg dan zeker een bezoekje aan Milaan!

Heb je nog vragen of opmerkingen, laat die dan zeker even achter in de comments hieronder!

You may also like

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *