Na ons avontuur in de jungle was het tijd voor onze laatste bestemming in Colombia: Cartagena. Een bruisende stad in het noorden van het land, waar je je helemaal in de Caraïben waant. We struinden door het historische stadscentrum, proefden van de lokale keuken en verbleven in een hostel in het midden van de oceaan…
CARTAGENA
Dag 16
We begonnen onze dagen in Cartagena met een Free Walking Tour, waarbij je alleen een vrijwillige bijdrage betaalt voor de inspanningen van de gids. Dat hadden we in Medellín ook gedaan en daar was het ons heel erg goed bevallen, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Maar de gids in Cartagena kon die verwachtingen helaas niet waarmaken. Hij kon niet zo boeiend vertellen en overspoelde ons met jaartallen en namen van de vele mensen die ooit iets voor de stad hebben betekend.
Wat wel leuk was, was dat hij ons het hele historische gedeelte van de stad had laten zien. En zo zagen we meteen dat Cartagena totaal anders is dan de rest van de plekken in Colombia waar we waren geweest. De invloed van de Spaanse kolonisten is er nog duidelijk te zien. Bijvoorbeeld door de bouwstijlen, maar ook doordat er veel meer donkere mensen zijn dan in de rest van het land. Het is een stuk Caribischer – en zonniger! – en wij voelden ons als echte eilandmeisjes (die toen nog op Curaçao woonden) helemaal op ons plek.
Door de tour hadden we in een paar uur tijd al een groot deel van de stad gezien, maar er was nog genoeg te ontdekken. We liepen via een wijk met veel graffiti naar één van de toeristische trekpleisters; het fort genaamd Castillo de San Felipe. Ook hier zie je de invloed van de Spanjaarden weer terug, want zij hebben dit fort in de 17e eeuw op een heuvel laten bouwen door slaven om goed overzicht te hebben over de stad en de zee. En wanneer je hier een bezoek aan brengt, heb je zelf dus ook meteen mooi uitzicht over Cartagena.
Op aanraden van vele reisblogs zijn we voor de zonsondergang naar Café del Mar gegaan. Een terras bovenop op de stadsmuren met uitzicht op de skyline van het nieuwe gedeelte van Cartagena, het water en natuurlijk de ondergaande zon. Onder het genot van een lekkere cocktail en de lokale bananenchipjes werkten we onze traveldiary’s bij. Proost!
Dag 17
De volgende dag moesten we al vroeg uit de veren om de boot te halen naar één van de hoogtepunten van deze reis: Casa en el Agua. Een hostel in het water, op twee uur varen van Cartagena. Je betaalt hier iets meer voor dan voor een normaal hostel en daar komen de kosten van de boot nog bij, maar dat vonden wij het ook waard. Het hostel heeft een capaciteit van zo’n twintig mensen en daarmee chill je de hele dag eigenlijk in en rondom het water. Je kunt suppen, wakeboarden en snorkelen. Maar wij hebben vooral met een groepje geouwehoerd, terwijl we lekker in het zonnetje aan een surfplank hingen.
De planktontour in de avond is schijnbaar heel erg tof om hier te doen, maar omdat wij volle maan hadden ging dat feest voor ons niet door. Dus schreven we ons in voor een andere tour die ons ook wel leuk leek; naar het nabijgelegen eilandje Santa Cruz del Islote. En dat zou ik echt iedereen aanraden. Dit eiland is maar zo’n twee voetbalvelden groot en heeft de hoogste bevolkingsdichtheid ter wereld. Het is bizar om zo’n samenleving te zien. Met bijvoorbeeld een ziekenhuis waar maar twee dagen per week een dokter is, een zonnepark waarmee stroom wordt opgewekt (voornamelijk zodat de bewoners muziek kunnen luisteren) en een zelf gefabriceerd aquarium ter vermaak van de toeristen.
Na de tour was het tijd voor het avondmaal. Kakelverse vis uit de Caribische Zee. Of voor de liefhebber die er iets extra voor wilde betalen; krab of kreeft. Rond dit tijdstip werd ook de ton met water gevuld, waar je een emmertje uit kon halen om mee te douchen. Primitief, maar vooral heerlijk om even dat zout en de zonnebrandcrème van je lijf te spoelen! De rest van de avond werd er gefeest en uiteindelijk gingen we lekker naar bed. Veel mensen slapen hier in de hangmat, maar dat avontuur hadden we in Tayrona al beleefd, dus kozen wij voor een privékamer (wat met zijn tweeën niet eens duurder was).
Dag 18
We hoopten ‘s ochtends nog even lekker in het zonnetje te kunnen chillen, maar dat was ons niet gegund, want de regen kwam met bakken uit de lucht. Gelukkig was het wel weer droog toen de boot er was om ons terug te brengen naar Cartagena. Eenmaal aangekomen lunchten we op de rooftop van ons hostel (Selina), checkten we in in onze nieuwe kamers en fristen we ons even op.
Aan het einde van de middag was het tijd voor de food tour. Hier hadden we hele goede verhalen over gehoord en gelukkig voldeed dit wél aan onze verwachtingen. Het scheelde al een berg dat onze gids jonger was, enthousiast kon vertellen en verstaanbaar Engels sprak. Maar hij bracht ons ook echt naar leuke plekken waar het eten hartstikke lekker was. We begonnen met een hele lekkere shrimpcocktail bij een straattentje, gingen vervolgens naar een plek waar ze verse smoothies maakten van exotische fruitsoorten en aten een lokaal snoepgoedje wat ik niet helemaal kon plaatsen. We snackten empanadas met kaas, snoepten van bananenchips en sloten af met een heerlijk Colombiaanse koffie. Yummy in my tummy!
Dag 19
Onze laatste uren in Cartagena brachten we door in het nieuwe stadsgedeelte, bij de stranden. Hier krioelt het van de toeristen en één van die toeristen was Jolein, een vriendinnetje van mij uit Hulst. Zonder dat we het wisten hadden we allebei in dezelfde periode een vakantie naar Colombia geboekt, maar we reisden echt al twee weken net achter elkaar aan. Op de dag dat ik wegging uit Medellín, reisde Jolein er bijvoorbeeld naartoe. Maar nu waren we éindelijk een dag tegelijk op een plek. Tijd om even te knuffelen en bij te kletsen dus!
Omdat Jolein en haar zus ‘s middags gingen surfen, trokken Maaike en ik er nog even met zijn tweeën op uit. We besloten de buurt een beetje te verkennen en liepen een tijdje langs de kustlijn, maar dat vonden we uiteindelijk niet heel erg spectaculair. Als je veel tijd hebt in Colombia is het vast lekker om een dagje op het strand te vertoeven, maar wanneer je de stranden van Curaçao gewend bent, is het niet erg bijzonder. Al met al toch leuk om ook dit deel van Cartagena te hebben gezien!
Aan het einde van de middag was het tijd om naar het vliegveld te gaan. Terug naar Bogotá, waar we nog één dagje zouden doorbrengen.
BOGOTÁ
Dag 20
Die laatste dag van onze reis gingen we naar Zipaquirá. Dat is een plek op zo’n 1,5 uur afstand van Bogotá, waar ze een bijzondere zoutkathedraal hebben. Deze kathedraal is door mijnwerkers uitgehouwen en dat zorgt voor een bijzonder gezicht. De kruizen in de verschillende gangen naar de grote kathedraal vormen de levensweg van Jezus en je kunt de achterliggende verhalen beluisteren via de audiogids. Na een aantal kruizen hadden wij het wel gezien, maar het is zeker een unieke ervaring. Er zijn maar drie zoutkathedralen ter wereld!
In plaats van een Uber, hadden wij de metro en de bus gebruikt om in Zipaquirá te komen en we hoorden later dat dit ons veel geld heeft bespaard. Dus dat is wellicht een goede tip, want wij vonden het prima te doen! En zo zagen we onderweg ook nog een winkelcentrum waar we op de terugweg even zijn uitgestapt om te shoppen voor kerst (en om te schuilen voor de regen).
Ook leuk op deze route is het restaurant Andres Carne de Res; wat onderhand meer een pretpark is dan een eetgelegenheid, haha. Het hangt vol toeters en bellen en er lopen entertainers rond die aan tafel een act opvoeren, je sjerps geven of met je komen dansen. En het eten is ook nog eens heel erg lekker. Kortom: dit is echt een geniaal concept en dat moet je eens proberen! We zouden wel aanraden om van tevoren even te bellen, want wij stonden eerst bij het restaurant buiten de stad, maar dat was afgehuurd dus daar konden we niet terecht. Toen moesten we nog een taxi pakken terug naar het centrum en dat had bijna onze laatste avond verpest. Maar gelukkig niet helemaal 😉
Dag 21
De laatste dag van onze reis was meteen ook de allerstomste. Sowieso moesten we al belachelijk vroeg naar het vliegveld, maar we moesten bij onze overstap in Panama ook afscheid nemen van elkaar. Maaike vloog namelijk door naar Miami om verder te reizen en ik ging gewoon terug naar Curaçao om mijn dagelijkse leventje daar weer op te pakken. Na ruim anderhalf jaar bij elkaar om de hoek te wonen en elkaar zeker drie keer per week te zien, was dat natuurlijk wel even slikken. Maar we hadden die intensieve periode samen niet beter af kunnen sluiten dan met deze fantastische reis!
Lees ook mijn andere Colombia-blogs:
#1 Bogota en Salento
#2 Medellín en Guatape
#3 Minca en Tayrona