Hoewel Japanners helemaal geen Kerstmis vieren, hielden wij deze week gewoon vast aan onze tradities. We aten drie avonden aan een stuk onze buikjes rond, zongen de sterren van de hemel (ahum!) in een karaokebar en maakten tot slot een uitstapje naar Kawaguchiko. Daar verbleven we in een traditioneel Japanse ryokan met geweldig uitzicht op Mount Fuji. Bekijk de plaatjes en meer in dit nieuwe weekoverzicht!

MAANDAG

Met een week in het vooruitzicht waarin we een hoop leuke dingen hadden gepland, besloten we maandag nog even rustig aan te doen. We werkten overdag allebei thuis en relaxten ‘s avonds op de bank met een boek en de kerstlichtjes aan.

DINSDAG
Eigenlijk hadden we dinsdag, de dag van kerstavond, niets gepland. We zouden alle feestdagen met zijn tweeën doorbrengen, dus het zoveelste etentje buiten de deur zou het er niet perse meer leuker of beter op maken, dachten we. Maar tussen de middag besloten we spontaan even naar Shiba Park te wandelen om over de kerstmarkt te struinen en braadworst te eten als lunch. En ‘s avonds bekroop ons toch het gevoel dat het zonde zou zijn om helemaal niets te doen in het teken van de feestdagen. Dus belandden we bij een shabu shabu-restaurant in Ginza voor een uitgebreid diner. Kijk dan hóe veel vlees, haha! Dat was smullen 😉

WOENSDAG
Op eerste kerstdag hadden we gereserveerd bij een restaurant dat The Pink Cow heet. Aan die naam alleen al hadden we natuurlijk kunnen afleiden dat het een beetje een bijzondere tent zou zijn, haha. Het was enorm klein, behoorlijk kitch, maar vooral super gezellig met allemaal internationale mensen die Kerstmis vierden in Tokyo. Op het menu stond een Amerikaans buffet met kalkoen, stuffing, puree en een paar heerlijke toetjes. Dus na een geslaagde avond gingen we – zoals dat hoort met kerst – rammetje vol naar huis!

DONDERDAG

Ook op tweede kerstdag zijn we weer buiten de deur gaan eten. Dit keer streken we neer bij Ginza Steak, voor een vijfgangendiner met onder andere de befaamde Wagyu steak. Dat is biefstuk van een Japans runderras; best wel exclusief en heel erg lekker. We sloegen hiermee overigens twee vliegen in één klap, want ik trakteerde voor mijn vriend zijn verjaardag (eind oktober, haha).

We liepen langs de kerstlichtjes, of ‘illumination’ zoals ze dat hier noemen, terug naar de metro om daar op de valreep nog onze challenge te halen: alle Harry Potter-films kijken voor Kerstmis voorbij is. En eerlijk? Ik vond ze echt vét goed! Zo veel respect voor de fantasie van J.K. Rowling, haha. Dat je een fantasieverhaal zo tot leven kunt brengen, vind ik echt heel erg knap.

VRIJDAG

Na de laatste werkdag van deze week, gingen we vrijdag gezellig op stap met een collega van mijn vriend en zijn vriendin. We spraken af bij de Nonbei Yokocho (een steegje in Shibuya met allemaal restaurants en barretjes) en belandden bij een lokale yakitori (waar ze gegrilde spiezen verkopen).

Daar legden we een goede bodem voor de volgende halte: karaokebar The Champion. En dat is er eentje om te noteren als je naar Tokyo gaat, want dit is een kroeg met een ‘open mic’. Dus niet zo’n karaoketent met hokjes waarin je afgezonderd met een paar vrienden liedjes moet zingen. En het is juist hilarisch om met zo veel mensen mee te zingen! Ik kraaide overigens ook nog even door de speakers met Wannabe van de Spice Girls, maar moest helaas concluderen dat mijn talenten niet bij zingen liggen…

ZATERDAG
Met een klein beetje pijn en moeite, stonden we zaterdag op tijd op om de bus te nemen naar Kawaguchiko; een meer aan de voet van Mount Fuji. Althans, we dachten de bus op tijd te nemen, maar hadden ons even niet gerealiseerd dat zo’n beetje half Japan de komende week vrij was en dit een populaire weekendtrip is. We moesten dus nog zo’n drie uur wachten tot er weer twee stoeltjes vrij waren in een bus. Op een trein hadden we zelfs zeven uur moeten wachten. Dus, tipje: boek je tickets van tevoren.

Gelukkig hadden we een fijn plekje gevonden waar we even koffie konden drinken, wat lekkers konden eten en op het gemak konden lezen om de tijd te doden. Aan het einde van de middag arriveerden we dan eindelijk op onze plaats van bestemming. In een traditioneel Japanse ryokan, met futons op de grond in plaats van luxe bedden, maar bovenal met een waanzinnig uitzicht op Mount Fuji. Wauw, wat een plaatje!

ZONDAG
De volgende dag was het stralend weer. Het schijnt dat je in Japan meer kans hebt op helder zicht in de winter dan in andere seizoenen, dus we hadden echt de beste periode uitgekozen om in de omgeving van Mount Fuji te vertoeven. We begonnen zondag met een kleine hike naar het uitzichtpunt Koyodai, aten bij Lake Motosu de lokale specialiteit hert, en bezochten aan het einde van de dag nog de Ice Cave – waar ik om precies te zijn één lullig ijspegeltje aan de bovenkant van de grot zag hangen (vandaar de helmen). Na een wandeling door het beruchte Aokigahara, wat ook wel bekendstaat als het zelfmoordbos, eindigden we vervolgens weer bij onze ryokan. Daar warmden we lekker op en deden we de rest van de avond he-le-maal niets!