Deze week kwam ik erachter dat ik in de bijlage van alle AD’s en regiokranten heb gestaan met mijn to-read-list, schreef ik een complex (maar interessant!) verhaal over bloed in oorlogsgebieden en maakte ik een reportage over campertoeristen die het liefste op sobere parkeerterreinen verblijven. Kortom, ik heb mijn tijd op het werk weer fijn besteed!

To-read-list
Een paar weken geleden kregen we vanuit de centrale redactie de oproep om een lijstje aan te leveren van drie dingen die we deze zomer willen doen. Mijn voornemen wist ik meteen: korte metten maken met mijn oneindige to-read-list. Ik koos drie veelbelovende titels in de categorie ‘exotische romans met de nodige dosis drama’ en stuurde die in. Ik heb het dus gewoon zelf geschreven, maar had geen idee wanneer het gepubliceerd zou worden. Per toeval vond ik het opeens terug in het archief. Halverwege deze maand heeft het dus in de kranten gestaan, zonder dat ik het zelf heb gezien, haha! Nou, bij dezen alsnog een plekje in mijn recap dan maar.

Proefschrift
Woensdag stond er een paginagroot artikel van mijn hand in de PZC. Die ruimte krijgen we niet vaak voor een onderwerp, maar in dit geval was het echt nodig. Ik interviewde namelijk een 62-jarige man uit Kortgene die pas is gepromoveerd. De voormalig arts heeft een systeem (door)ontwikkeld om ‘vers’ bloed op voorraad te kunnen houden in oorlogsgebied. Dus bijvoorbeeld wanneer de Nederlandse militairen op uitzending zijn. Je kunt je misschien voorstellen dat dat nogal een uitdaging is door de warmte, afstand en onvoorspelbaarheid van noodgevallen. Maar deze man heeft er wat op bedacht. Pittige kost dus, en aan mij de uitdaging om het begrijpelijk op te schrijven. Een (groot) deel van het interview lees je online.

Campers
Deze week laaide er een discussie op in Middelburg. De stad heeft jarenlang plekken gehad waar toeristen in campers gratis konden overnachten, maar vanaf 1 januari mag dat niet meer. De recreatieondernemers vonden het oneerlijke concurrentie van de gemeente en hebben hun gelijk gekregen. Maar nu dreigen de camperaars onze hoofdstad over te gaan slaan.

Wij vroegen ons af waarom je überhaupt de voorkeur geeft aan een grijs parkeerterrein zonder voorzieningen, dus besloot ik er eens een kijkje te gaan nemen. Ik ging ook even langs bij de stadscamping, om te vragen waarom de mensen daar juist liever een paar tientjes neertellen voor een nachtje. Én ik zocht uit hoe andere Zeeuwse gemeentes denken over het aanbieden van gratis camperplaatsen. Zo werd het niet zomaar een sfeerverhaal, maar een reportage met inhoud.

(Sorry, dit artikel staat niet online en ik heb de foto bewust in crappy kwaliteit geüpload, om het artikel niet ‘gratis weg te geven’. Moet je de PZC maar kopen, muahaa!)