Ik vertrek!

Oh mijn god jongens, het gaat echt gebeuren. Ik pak mijn koffers en ik vertrek. Over drie weken stop ik met werken bij de PZC en eind volgende maand vlieg ik naar Curaçao om daar aan een nieuw avontuur te beginnen! Zo gaaf. Zo spannend. Zó veel zin in!

Curaçao
Mensen die mij een klein beetje kennen, weten dat ik sinds mijn stage op Curaçao al niet meer kan zwijgen over het eiland. In 2013 liep ik stage bij het Antilliaans Dagblad en woonde ik vier maanden in Willemstad. Ik heb sindsdien altijd gezegd dat ik wel eens voor langere tijd terug zou willen. Voor een jaar, of twee, of drie… Gewoon, voor zolang het me zou bevallen.

En je gelooft het niet, maar toen ik net aan het werk was bij de PZC kreeg ik een mailtje van het Antilliaans Dagblad; dat ze een vacature open hadden staan en aan mij dachten. Shit, dacht ik. Als ik dat een paar maanden eerder had geweten, was de timing na mijn afstuderen perfect geweest. Maar ik zat net gebakken op de redactie van de PZC, wat óók een hele mooie kans was.

Ik heb het hele Curaçao-verhaal toen dus even on hold gezet. Maar het is altijd aan me blijven knagen. Daarom ben ik vorig jaar tijdens mijn vakantie bijvoorbeeld ook even langsgegaan op de redactie van het Antilliaans Dagblad. Gewoon even om mijn gezicht te laten zien, ‘voor het geval dat’, ‘ooit’. (En stiekem ook omdat ik heel nieuwsgierig was naar het super mooie, nieuwe kantoor!)

Het kantoor van het Antilliaans Dagblad

Dromen najagen
En toen brak begin dit jaar opeens het moment aan dat ik goed moest gaan nadenken over wat ik wilde. Mijn huidige contract bij de PZC zou namelijk aflopen op 1 september. Wilde ik nog langer in Zeeland blijven? Was het tijd om iets nieuws te gaan doen? En wat dan precies? Een nieuwe baan betekende ook verhuizen; want ik wil graag weer op mezelf gaan wonen. Maar wáár zou ik mezelf dan zien wonen? Zulke lastige vragen!

Ik kreeg rond die periode hele mooie kansen aangeboden bij kranten die goed zouden staan op mijn CV. Maar ik was er niet helemaal van overtuigd dat dat was wat ik op dit moment in mijn leven wilde. Ik ben 22, moet ik dan nu al carrière gaan maken? En moet mijn CV bepalen hoe mijn leven eruit ziet? Of heb ik nu juist de perfecte leeftijd om mijn dromen buiten Nederland waar te maken? Dromen waar ik op dit moment gelukkig van denk te worden.

Ik koos voor dat laatste, trok mijn stoute schoenen aan en stuurde een mailtje naar het Antilliaans Dagblad. Of er op korte termijn een functie vrij zou komen, omdat ik graag bij ze aan de slag wilde. Dat deed ik al begin mei en pas sinds anderhalve week weet ik zeker dat het doorgaat. Dus ik mag het nu eindelijk van de daken schreeuwen: vanaf 1 oktober ben ik journaliste bij het Antilliaans Dagblad. Whaaa, hoe gaaf is dat?!

Kriebels
Ik vind het rétespannend. Want ik moet Papiaments gaan leren, een heel nieuw netwerk opbouwen en bijvoorbeeld leren hoe de lokale politiek in elkaar zit. Dat zijn natuurlijk een hele hoop uitdagingen. En niet alleen op werkgebied. Want ik ga in mijn eentje. Dus dat betekent ook: nieuwe vrienden maken. Wat ik over het algemeen altijd heel erg leuk vind, maar wat ook elke keer weer even spannend is.

Voor hoelang ik ga, hoor ik je vragen? Geen idee. Voor zolang het bevalt. Ik heb nu een jaarcontract (met een proefperiode van 2 maanden). Dus ik heb de baan, ik heb de tickets, ik heb sinds deze week ook een woning… En most of all: ik heb kriebels in mijn buik! Woehoeeeee. Let’s do this!

Strike a pose

You may also like

20 reacties

  1. Lieve schat, die kriebels in je buik herken ik!!! Jeetje, wat is het een stap en jeetje, wat zal het stil zijn in huis 😉. Maar komt zeker goed Dushi, we kennen je al een beetje ❤️

  2. Jeetje Elodie wat gaaf!
    Wilde je idd zooooo graag!
    Dromen kun je uit laten komen zie je wel!! Als je er maar naar toe werkt!!
    Heel veel plezier met de voorbereidingen!!!😘😘

  3. Wooow, super gaaf! Heel veel succes gewenst en wie weet raken we wel aan de praat op een happy hour 😝! Ik woon er namelijk zelf ook en het bevalt prima.

    Geniet in ieder geval van het vooruitzicht en alles wat daarbij hoort.

    1. Hi Jilli, bedankt voor je berichtje. Klinkt goed! De kans is inderdaad groot dat we elkaar gaan tegenkomen dan! Ik heb je Facebookpagina geliket, dus ik ga je volgen 😉

  4. Lieve Elodie,

    Ik hoorde ‘t nieuws van je moeder, met de mededeling, dat ze ook een wereldreizigster krijgen. Nou was je dat al een beetje, maar dit wordt natuurlijk een veel groter avontuur.
    Ik wens je letterlijk alle succes van de wereld en alvast een geweldige tijd aldaar en bij ‘t Antilliaans Dagblad.

    Be safe on your travels, take care en bon sueltu.

    Ome Roon

  5. Nou das waddanders as de bierkoaistroat en tclingse bos of thuis sloapen op den aikant.
    Maar er komt een nieuwe taal bij en tal van andere spetterende indrukken. Je leuke stukjes zullen we missen, maar we wensen jullie heel veel geluk.

Laat een antwoord achter aan Addy en Erik Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *