Elo doet – missie, meeting en onder het mes

Oh, wat ben ik blij dat deze week erop zit! Er stond namelijk een operatieve ingreep op de planning, waar ik énorm tegenop keek. Verder waagde ik mezelf aan een ‘mission impossible’, bekeek ik het nieuwe huis van mijn broer én had ik een hele gezellige dag in Tilburg met vriendinnetjes. Kijken jullie mee?

MAANDAG

Net als vorige week, was maandag weer een beetje een gekke dag. Ik werkte overdag nog gewoon voor Rijkswaterstaat, waarvoor ik een afspraak had op het kantoor in Terneuzen (met vet leuk uitzicht). En aan het einde van de middag moest ik onder het mes! Een tijdje terug ontdekte ik een hele gekke knobbel in mijn nek – die gelukkig niet kwaadaardig was, maar wel alleen maar groter kon worden – en daar wilde ik vanaf.

Dat is natuurlijk een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Het hele idee van een mes in mijn lijf, onderhuids gewroet en hechtingen vond ik he-le-maal niks. Ik had me dus van tevoren behoorlijk druk gemaakt. Maar het is me allemaal reuze meegevallen! De dokter stelde me op mijn gemak en van onder het operatiedoek lag ik na een tijdje zelfs vrolijk grapjes met hem te maken. Haha, wie had dat gedacht?! De afschuwelijke selfie hierboven stuurde ik ‘s avonds naar mijn oma om te laten weten dat alles goed was gegaan en ik weer quasi comfortabel op de bank lag.

DINSDAGDinsdag kon ik nog niet douchen, omdat de wond ten minste 48 uur niet nat mocht worden. Dus liet ik het bad vollopen, zodat ik mezelf toch nog een beetje kon wassen en fris aan de dag kon beginnen. Verder was ik – geheel volgens planning – een dagje ziek en zielig. Ik had expres geen afspraken en deadlines staan en mocht van mezelf rustig bijkomen. In de ochtend dacht ik nog even dat dat helemaal niet nodig was, maar ‘s middags was ik opeens zo moe dat ik toch nog even op bed ben gaan liggen.

Tussendoor kreeg ik nog ziekenbezoek van mijn oma, die lekkere Zeeuwse bolussen had meegenomen als troostvoer. Kwam mijn moeder even later aan met chocoladepepernoten. Haha, zo typisch dat je van mijn familie geen fruitmand krijgt in deze situatie, maar zoetigheid. Geweldig!

WOENSDAG

Vanuit de lappenmand ben ik deze week een hopeloze missie gestart: namelijk het vinden van enkellaarsjes waarmee ik niet voor lul loop. Ik heb echt belachelijk dunne ledematen en ik zal daar zeker niet over klagen, maar heel handig is het niet als je bijvoorbeeld broeken of laarzen wil kopen. En nu zoek ik dus, tegen beter weten in, iets gekleeds voor onder een jurkje in de winter. Ik moet zeggen dat de laarsjes ‘met extra smalle schacht’ er op deze foto nog wel enigszins oké uit lijken te zien. Maar als je bedenkt dat mijn vader voorstelde om er beenwarmers tussen te doen, dan geeft dat misschien een beter beeld van hoe het er écht uitzag, haha.

‘s Middags viel er een heel lief kaartje op de mat van een vriendinnetje. En samen met de tulpen van mijn oma had ik opeens een heel gezellig hoekje op mijn bureau!

DONDERDAG

Nadat ik woensdag de draad weer had opgepakt wat betreft werken, stapte ik donderdag alweer voor het eerst in de auto. Ik had nog wel een stijve nek, maar eigenlijk was dat vooral een reactie van mezelf op de pleister die ik steeds voelde trekken, haha. Dus ik vond dat dit wel weer kon!

Ik had twee meetings in Rotterdam met klanten die teksten nodig hebben voor hun nieuwe website. Daarvoor is het belangrijk om samen op een rijtje te krijgen wat de kern van het verhaal is, wie de doelgroep is en wat de juiste manier is om hen aan te spreken. De tijd vliegt voorbij in zulke sessies en ik vergat spontaan de wond in mijn nek. Stiekem ook wel fijn om even de deur uit te zijn!

VRIJDAGVoor het weekend begon, knalde ik er nog even een bescheiden marketingcampagne tegenaan. Mijn website is eindelijk af en ik vond dat iedereen dat wel mocht weten. Dus maakte ik reclame voor mezelf op Facebook, Instagram en LinkedIn. En natuurlijk wijdde ik er ook een blogpost aan. Moet kunnen voor een keertje, toch?

Na nog een semi productieve dag kwam er weer een leuk pakketje binnen: het boek ‘Dino. Dromen met je ogen open’ van Jandino Asporaat. Ik was hier zo benieuwd naar, dat ik het maar gewoon besteld heb. En ik ben er ‘s avonds meteen in begonnen! Mijn eerste indruk? Toegankelijk (of beter gezegd: simpel) geschreven, af en toe humoristisch met een uniek kijkje achter de grote glimlach van deze cabaretier.

ZATERDAG


Zaterdag had ik echt een familiedag! Mijn broer en zijn vriendin hebben pas de sleutels gekregen van hun nieuwbouwhuis in Heeze en dat moest natuurlijk gevierd worden. Dus reden we daar met zijn allen heen voor een rondleiding door het huis, een lunch in de stad en tot slot een bezoekje aan mijn oom en tante, die om de hoek wonen. Super gezellig!

ZONDAGJe zou het misschien aan deze selfie niet zeggen, maar ik heb zondag heerlijk uitgeslapen! Gelukkig maar, want ik had een druk programma die dag. Ik had in Tilburg afgesproken met mijn vriendinnetjes van de studie om lekker te lunchen en iets leuks te doen. We dachten eerst aan escape room of minigolf, maar dat werd uiteindelijk een bezoekje aan filmhuis Cine Citta, waar we de film Instinct keken. Het regiedebuut van Halina Reijn met Carice van Houten in de hoofdrol. Een hele indringende film die je met een ongelofelijk onbestemd gevoel en een hoop vragen achterlaat. Poeh, heftaagh!

Om de week ondanks de zware film toch nog vrolijk af te sluiten, ging ik ‘s avonds met Jolein naar De Burgerij voor een gezellig etentje! Dit restaurant in de Stationsstraat staat bekend om haar borrelplanken met heerlijke kazen, noten en charcuterie. Dus konden we er natuurlijk niet omheen om die te bestellen. En om even goed op te warmen namen we er allebei een uiensoep met mega dikke laag kaas bij. Jammie!

You may also like

3 reacties

  1. Al weer beetje hersteld van operatie?
    Al aan het aftellen voor de reis naar Japan?
    Veel plezier in Japan.
    Ga naar koysan naar het tempeldorp om daar tempel te slapen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *