Elo doet – blonderen, bevriezen en naar het bos

Deze week ging ik naar de kapper, bezocht ik in de vrieskou een indrukwekkend sluizencomplex van Rijkswaterstaat en wandelde ik op een stralende herfstdag door het bos met een vriendinnetje. Oh ja, en de missie die ik vorige week nog onmogelijk had verklaard, is tóch geslaagd! Kijk en huiver…

MAANDAG
Zoals elke maandag begon ook deze weer bij Rijkswaterstaat in Middelburg. Het was eigenlijk de eerste maandag in tijden die weer normaal verliep. Geen operaties, geen ritjes naar het vliegveld en geen andere gekke dingen tussendoor. Gewoon een dag dat ik van negen tot vijf op kantoor zat én een selfie maakte in de spiegel.

Na werk reed ik door naar Daniëlle, een van de weinige vriendinnetjes die nog bij mij in de buurt woont en waar ik dus spontaan langs kan gaan op een doordeweekse dag! We hadden bedacht om gezellig samen te eten en op het menu stond pasta pesto. Hmm!

DINSDAG
De volgende dag maakte ik eindelijk een instaproof foto van mijn visitekaartjes. Ik had ze overal wel al eens gedeeld, maar nog nooit op mijn feed en dat kon natuurlijk niet. Dus toen het wolkendek aan het einde van de ochtend opentrok, rende ik meteen naar buiten voor een mooi kiekje.

Even later stond de postbode aan de deur met een leuk pakketje! Ik heb namelijk een drybag gekregen van Veryus. Dat is een waterdichte zak waarin je je waardevolle spullen veilig kunt bewaren op reis. Bijvoorbeeld in een regenachtig gebied, of op een open bootje op zee. Super handig! Die komt hopelijk al meteen van pas in Japan, tijdens onze trip naar Ishigaki.

WOENSDAG
Woensdag brak ik zowel de week als mijn dag prima door midden. Ik maakte tussen de middag lekker een tosti met kaas, tomaat en Italiaanse kruiden. Om vervolgens naar de kapper te gaan voor een knipbeurt en verse highlights. Dan kan ik straks een beetje voor de dag komen in Tokyo, haha.

DONDERDAG
Leuk, dacht ik, toen Rijkswaterstaat me vroeg of ik op donderdagochtend mee wilde naar een van de ‘objecten’ om eens te zien hoe zo’n sluizencomplex er van dichtbij uitziet. Maar toen had ik de weersvoorspellingen nog niet bekeken. De hele ochtend regende het keihard en de wind sneed dwars door mijn jas heen. Sjongejonge, wat heb ik kou staan lijden! Gelukkig vond ik het alsnog wel tof om te weten waar ik over schrijf!

‘s Avonds ging ik met Maiten naar BorrelBazin, een netwerkevenement in Hulst waar voormalig K3-lid Josje Huisman was uitgenodigd als spreekster. Ik was al eens naar een eerdere editie geweest en toen waren er een heleboel ondernemende vrouwen uit de omgeving waar ik gezellig mee heb staan kletsen. Maar dit keer was er voor mijn gevoel een heel ander publiek. Dus hoewel we met zijn tweeën wel dikke lol hadden, zijn we na het officiële gedeelte maar naar huis gegaan.

VRIJDAG
Naast alle leuke dingen die ik deze week heb gedaan, heb ik vooral ook heel hard gewerkt. Mijn agenda puilt echt uit van de afspraken en deadlines, zo net voor ik naar Japan vertrek. Dus ik was echt toe aan weekend. Ik heb mijn vrijdagavond dan ook in alle rust doorgebracht. Lekker gekookt, DWDD gekeken en vervolgens nog een slechte kerstfilm gekeken op Netflix met de kat op schoot. Precies zoals ik het wilde.

ZATERDAG
Zaterdag bleek de missie die ik onmogelijk had verklaard toch mogelijk te zijn. Ik had mijn zoektocht naar enkellaarsjes met een smalle schacht voortgezet en uiteindelijk op Zalando een paar gevonden met een schachtbreedte van 17 centimeter. Dat leek me wel een kanshebber! Geen heel spannend model, maar hé, je kunt niet alles hebben, hè? Zaterdag kwamen ze binnen, dus ik paste ze meteen onder een jurkje en woehoe, het zag er voor het eerst niet belachelijk uit!

‘s Middags paradeerde ik dus vrolijk op mijn nieuwe laarsjes door de stad in om spulletjes in huis te halen voor Japan. Shampoo, tandpasta, dat soort fratsen. Ja hoor, het begint al te kriebelen!

ZONDAG
Dankzij het heerlijke herfstweer had ik al heel de week zin om naar het bos te gaan. En zondag had ik eindelijk een slachtoffer gevonden dat met mij mee wilde. Mijn vriendinnetje Sanne had er ook wel zin in. Dus terwijl we bijkletsten, maakten we gezellig een wandeling door de Clingse bossen met een tussenstop bij Restaurant Najade voor een wafel en een pannenkoek.

Later op de middag reed ik nog naar Breda, waar ik had afgesproken met Tedje. Die had ik alweer drie maanden niet meer gezien, dus dat werd weer eens tijd! We struinden even langs wat winkels, waar ik spontaan een nieuwe winterjas scoorde, en ploften uiteindelijk bij haar thuis op de bank om een heleboel hapjes te snaaien. Heerlijk! Zo heb ik mijn zondagen het liefst!

You may also like

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *