Nou, voor wie mij op Instagram volgt weet het al: dit was niet echt een topweek voor mij. Ik was ab-so-luut niet fit. Dus had een keer geen week vol energie, toffe activiteiten en leuke feestjes. Wel ging ik naar een afscheidsbarbecue van vrienden, zwaaide ik mijn oom en tante uit en begon ik in een nieuw boek.

MAANDAG
Maandag begon ik me al minder te voelen. Ik had die nacht slecht geslapen omdat ik keelpijn had. Dat is altijd mijn zwakke plek als mijn weerstand wat minder wordt, dus ik sloeg nog niet direct alarm. Maakte een fruitschaaltje op werk voor de vitaminen en ben toen ik thuis was eerst nog een uur op bed geploft.

Ik had een afscheidsbarbecue van vrienden die ik echt niet wilde missen, dus toen ik wakker werd lapte mezelf weer een beetje op om daar heen te gaan. En al was ik misschien een beetje de spook van het gezelschap, ik was wel blij dat ik nog even ben gegaan, haha.

DINSDAG
De volgende dag moest ik ook van mijn oom en tante afscheid nemen. Zij zouden einde van de middag terug vliegen, dus ik had een avonddienst aangevraagd om nog even met ze te kunnen gaan lunchen. Ik had gelukkig voor de zekerheid mijn wekker gezet, want ik kon voor mijn gevoel nog wel úúúren door blijven slapen. Mijn keelpijn was als sneeuw voor de zon verdwenen, maar in ruil daar voor kreeg ik een fikse verkoudheid. Verdorie.

Ik zag eruit alsof ik de hele nacht onder een tractor had gelegen, maar hé, gelukkig kun je hier altijd je zonnebril ophouden dus dat scheelt al een hoop. We sloten de week in stijl af bij St Tropez, waar ik voor de bagel met gerookte zalm en avocado ging; goede vetten en vitaminen. Oh, en natuurlijk nam ik een latte macchiato met zo’n heerlijk boterkoekje. Jammie! Daarna was het tijd om afscheid te nemen met een héle dikke knuffel. Wat hadden we een heerlijke week gehad zo!

WOENSDAG
Ik had er nogal moeite mee om eraan toe te geven dat ik niet echt fit was. Dus na weer een nacht met veel slaap, sprak ik gewoon met Britt af om bij Number 10 koffietjes te gaan drinken. Voor een verkoudheid ga je toch niet thuis zitten? (Little did I know…) Ik was zelfs nog een beetje productief, want maakte nog wat foto’s voor mijn maandelijkse werkblog.

Na mijn avonddienst besloot ik toch maar meteen mijn bed in te kruipen in plaats van toe te geven aan de verleiding om nog ‘heel even’ bij Madero en Cabana te gaan kijken. Applaus voor mezelf.

DONDERDAG
Donderdag kan ik net zo goed buiten beschouwing laten. Ik ben met veel pijn en moeite (letterlijk) gaan werken en wilde daarna gaan bootcampen, maar had geen idee waar ik de energie vandaan moest halen. Na een ‘powernap’ van anderhalf uur haalde ik Maaike op om met haar nog even wat te gaan drinken bij City Beach 88, omdat we elkaar zolang niet hadden gezien. Maar na één koffie stuurde ze me al naar huis, omdat ze vond dat ik ziek was en ik daar maar gewoon aan moest toegeven. En stiekem wilde ik op dat moment ook echt niets liever… Love you Maaiks <3

VRIJDAG
In eerste instantie had ik me vrijdag ziek gemeld, maar omdat ik niet goed wist of ik last had van opstartproblemen of echt ziek was, ben ik toch gaan werken. Ja, nu ik het allemaal zo op een rijtje zet is het wel duidelijk dat ik me al een hele week slecht voelde, dus ik weet ook niet zo goed waarom ik hierover twijfelde. Maar goed, ik zit gewoon niet graag stil.

Toen ik eindelijk naar huis kon ben ik meteen onder de wol gekropen. Ik had nog een bak verse groenten, spaghetti en pesto dus maakte een vitaminerijke maaltijd voor mezelf klaar en dat is ook zo’n beetje de enige activiteit die ik nog heb uitgevoerd. Verder heb ik de hele avond alleen dutjes gedaan en tussendoor ‘Letters to Julliet’ gekeken. Jammer van HFTG, waar ik echt vet veel zin in had, maar het ging echt, echt, echt even niet.

ZATERDAG
Ik had misschien wel meer dan twaalf uur geslapen en dacht dat ik me wel weer een stuk beter voelde. Dus ging met Maaike naar het strand. We hadden nog een voucher van Mood Beach, dus kozen eens voor wat meer luxe. Een strandbedje met een kussen, een badhanddoek van de zaak en chillen maar. Tja, als je ziek kunt zijn op je eigen bed, moet dat ook op een strandbed kunnen, dacht ik. Dus ik begon in een nieuw boek (Bittere thee van Corine Naranji) en dommelde af en toe eventjes in.

Britt sloot ook nog aan en ‘s avonds zijn we met z’n drieën bij Scuba Lodge gaan eten. Vooral omdat ik geen zin had om te koken en omdat ik wél zin had in de pulled pork burger. Maar waar ik ‘s ochtends nog dacht dat ik wel even naar Zanzibar zou kunnen, was dat ‘s avonds écht geen optie meer, haha. Ik lag gewoon weer braaf (en uitgeteld) vóór tien uur op bed. Maar ach, ik had nog wel een prima dagje gehad zo en dat gaf toch ook weer een beetje (positieve) energie.

ZONDAG
Zondag heb ik expres mijn gemak gehouden. Ik had heerlijk uitgeslapen en daarna m’n huis schoongemaakt. Doei bacillen, ik wil jullie níet meenemen naar volgende week. Nadat ik mijn ouders even had gerustgesteld dat ik niet dood aan het gaan was, door met ze te videobellen, ben ik weer op bed geploft tot ik ‘s avonds moest gaan werken. Hopelijk ben ik nu even uitgesnotterd, want er staat weer een leuke week met een heel speciaal familiebezoek voor de deur.