Aangezien ik deze week maar één normale dag in Nederland had en die doorbracht in Rotterdam, leek het me leuk om eens een plog te maken. Een wat?! Een plog: een blog aan de hand van foto’s! Ik hing de toerist uit met Maaike, had een reünie met stage-vriendinnetjes uit Curaçao en eindigde de dag met een lecture over de doodstraf in Amerika. Kijken jullie mee?

Maaike was nog nooit in Rotterdam geweest, dus besloten we te meeten bij de Markthal. De toeristische trekpleister die je natuurlijk gezien móet hebben als je in Rotterdam bent.

We hadden in ons hoofd dat we tussen de middag zouden high tea’en op de Euromast. Maar de cadeaubon die ik had, bleek ik niet meer te kunnen verzilveren. Bummer! Online zagen we dat The Tea Lab goed werd aangeprezen én dat het in de buurt was. Dus dat leek ons een prima alternatief. En damn, het overtrof zelfs onze verwachtingen!

The Tea Lab is een hele hippe plek en de high tea was su-per goed. We kregen yoghurt met fruit, brood met smeersels, lekkere salades (aldus iemand die absoluut niet van salades houdt) en – last but definitely not least – een heleboel gebakjes, zoals brownies, bananenbrood en red velvet cake (aldus iemand die daar absoluut wél van houdt). Je begrijpt: toen we dit allemaal hadden weggewerkt, moesten we elkaar zowat door de straten rollen. Zó vol zaten we.

We liepen met onze bolle buikjes even door de ‘koopgoot’ (de winkelstraat), maar waren bij nader inzien niet echt in de stemming om te shoppen. Bovendien was het super mooi weer, dus zonde om binnen in de winkels rond te hangen. Een terrasje pakken leek ons een beter idee. Ik had een leuk plekje in gedachte en om daar te komen namen we – zoals van een goede toerist verwacht mag worden – de watertaxi. Vanuit het centrum naar de Kop van Zuid.

We stapten uit bij Hotel New York, waar we ons lekker installeerden op het terras. Een roséetje en een Radler erbij en genieten geblazen. Dushi bida – bijna net als op Curaçao 😉

Twee keer knipperen met mijn ogen en de gezellige middag met Maaike was alweer voorbij. Gelukkig had ik ’s avonds ook nog wat leuke dingen op het programma staan. Ik had namelijk een reünie met vriendinnetjes van mijn stage op Curaçao (van zes jaar geleden). We aten gezellig samen en vertrokken daarna naar de Erasmus Universiteit voor een lecture over de doodstraf in Amerika.

Merel, één van de meiden, gaf deze lezing en ik vond het echt heel tof. Sowieso omdat ze er zo gepassioneerd over vertelde, maar ook omdat ik het thema oprecht heel interessant vind. Ik kan zó slecht tegen onrecht en dan te bedenken dat dit soort praktijken gewoon plaatsvinden in een goed ontwikkeld Westers land. Ongelooflijk!

De lezing ging overigens voor een groot deel over één specifieke zaak; die van Clinton Young. Een Amerikaanse man die is veroordeeld tot de doodstraf op basis van een dossier dat vol gaten en onwaarheden zit. En dat is lang niet de enige zaak waarbij dat het geval is.

Merel probeert hier als lid van de Clinton Young Foundation bewustzijn voor te creëren. En dat lukt best aardig. Vorig jaar is de stichting er zelfs in geslaagd om de executie van Clinton Young uit te stellen, omdat er nieuw bewijsmateriaal is gevonden en dat meegewogen moet worden in het oordeel van de rechter.

Mocht je meer willen weten, kijk dan vooral even de documentaire die Jessica Villerius een paar jaar geleden over de zaak van Clinton Young maakte.

Ik ben benieuwd wat jullie van een blog in deze vorm vonden! Voor herhaling vatbaar, of better not? 😉