Jaaaaa, na een jaar wachten was het eindelijk zo ver: herenigd met mijn verloren vriendinnetje Laurien! Helemaal aan de andere kant van de wereld, in Sydney. En wat is er nou beter dan deze geweldige stad verkennen onder goed gezelschap van een kersverse Aussie? Geniet in deze blog mee van al onze avonturen en foto’s! 

Boatparty in Sydney Harbour
Ik kwam na een lange reis van ruim dertig uur en een tijdsverschil van tien uur om 7.00 uur ‘s ochtends aan in Sydney. Denk maar niet dat Laurien van plan was om mij mijn jetlag lekker uit te laten slapen. Er stond die middag meteen een feestje op het programma: een boatparty in Sydney Harbour. We gingen de haven in met een stuk of zeven boten die in de vorm van een ‘ster’ aanlegden, waardoor er middenin een soort zwembad ontstond. Iedereen had opblaasdieren meegenomen en de muziek ging vollebak aan. Welcome to Sydney, baby!

Bondi to Coogie
Na een goeie nacht bijtanken, besloten we weer wat actiefs te gaan doen. Er valt tenslotte genoeg te beleven in Sydney. Laurien had twee wandelingen langs de kust in petto: de Bondi to Coogie walk van 2,5 uur en de Manly walk van wel 5 uur. Gezien ons energiepeil na the boatparty kozen we voor die eerste. We begonnen in Bondi, waar we al vrij snel op terras belandden voor een lekkere lunch tussen de surfers en kleurrijke gebouwen. Daarna was het echt tijd voor de wandeling aan zee. Heerlijk met het zonnetje op je bol!

Blue Mountains
De trail van Bondi naar Coogie was een mooi opwarmertje voor onze hike in de Blue Mountains, op twee uurtjes afstand van Sydney. We gingen vanaf de Three Sisters (zie eerste foto hieronder), via de Giant Stairway (DUIZEND treden naar beneden) richting het regenwoud. Wat mij betreft een must-do als je ooit naar Sydney gaat. Echt prachtig, zowel boven als beneden!

Avonturiers
Laurien hoopte steeds dat we onderweg slangen zouden tegenkomen. Dat is gelukkig niet gebeurd, maar avontuur kregen we wel. Op een gegeven moment liep er een varaan op ons pad. Stel je even voor: een pad van zo’n 80 centimeter breed met links het ravijn naar beneden en rechts de bergen omhoog. We konden dus geen kant op. Terwijl we op veilige afstand bleven, probeerden we er via Google achter te komen of die beesten gevaarlijk zijn… maar we hadden geen bereik. Na zo’n tien minuten liep-ie gelukkig het ravijn in. (Later hoorde ik van een gids dat varanen inderdaad gevaarlijk kúnnen zijn: als ze zich bedreigd voelen, kunnen ze bijten, zweepslagen geven met hun staart en als ze echt boos worden klimmen ze op je en zetten ze hun klauwen in je huid. Brrrrr.)

Onweer en hagel
Schijnbaar moet je bij een bezoek aan de Blue Mountains echt geluk hebben met het weer. Omdat het in de bergen vaak vochtig is en regent, kan er veel mist hangen waardoor je amper of helemaal geen uitzicht hebt. Wij hadden de perfecte omstandigheden: een stralend zonnetje maar absoluut niet te warm. Tot het laatste uur… Het werd steeds donkerder en we hoorden in de verte al wat donder. Precies toen we in de bus naar het treinstation zaten kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Een flinke onweersbui met hagel volgde. Haha, betere timing kon niet!

Botanical Garden
Time flies when you’re having fun. Mijn laatste dag bij Laurien brak al aan. Ik moest die middag richting het vliegveld voor de rest van mijn reis. Maar niet voor we de Botanical Gardens hadden bezocht en ik had gezien waar Laurien werkte.

Het contrast met de stad is in de botanische tuinen echt super groot. Felgekleurde bloemen en tropische bomen met op de achtergrond Opera House en de hoge gebouwen van het centrum. Heel erg fijn om zo’n groen hart in de stad te hebben lijkt me. Kon me helemaal voorstellen dat ik hier met een boekje zou gaan chillen of even zou neerstrijken voor een picknick.

Die picknick sloegen we vanwege het slechtere weer maar even over. We gingen lunchen in Darling Harbour, waar het kantoor van Laurien haar werk zit. Lekker tapa’s eten. Al lag er stiekem wel een klein beetje een knoop in mijn maag, omdat deze vier dagen echt super snel voorbij waren gegaan. We moesten alweer afscheid nemen en ik zou in mijn eentje verder gaan. Zooo spannend!

Als ik alle foto’s bekijk, krijg ik alweer heimwee. Dit was echt genieten met de hoofdletter ‘G’! Na de vier dagen in Sydney bij Laurien, ben ik in mijn eentje naar Cairns gevlogen in het tropische noorden, om vanaf daar via de Oostkust terug naar beneden te reizen. In deel twee van deze blogserie neem ik je mee naar Cairns en mijn skydive (!) in Mission Beach. Stay tuned!

Lees ook mijn andere blogs over backpacken in Australië:
#1 – veelzijdig Sydney
#2 – tropisch Cairns en skydiven in Mission Beach
#3 – Magnetic Island en Whitsundays
#4 – Noosa en Fraser Island (hoogtepunt!)
#5 – chillen en surfen in Byron Bay