Ze zeggen wel eens dat de tijd snel gaat, maar dat is dus echt zo. Het is alweer een jaar geleden dat ik ben afgestudeerd aan de Fontyshogeschool voor Journalistiek in Tilburg. In deze blogpost vertel ik jullie hoe mijn leven het afgelopen jaar compleet is veranderd.
# Terug naar huis
Meteen in de week dat ik mijn diploma haalde, ben ik terug naar Zeeland verhuisd. Ik had nog geen idee wat mijn volgende stap zou zijn en vond het zonde om huur te blijven betalen voor een kamer waar ik waarschijnlijk toch niet zou blijven wonen. Maar dat betekende dus na vier jaar op kamers, terug naar mijn ouders.
Nou moet ik zeggen dat ik met mijn ouders prima overweg kan, dus dat valt allemaal reuze mee. In Hulst wonen, terwijl al mijn vriendinnen nog op kamers zitten, dát is veel vervelender! Zo bruisend is het hier niet en ik mis het echt heel erg om ook doordeweeks allerlei leuke dingen te doen. Even een borrel, een hapje eten, of lekker naar de bios, dat kost opeens een stuk meer moeite.
# Fulltime aan het werk
En dat komt niet alleen door de locatie, maar natuurlijk ook doordat ik fulltime werk bij de PZC. Ik werk zeker veertig uur per week en zit ook nog eens 1,5 uur per dag in de auto op en neer naar Vlissingen. Soms moet ik ‘s avonds werken, soms ook in het weekend. Maar gelukkig vind ik mijn werk hartstikke leuk. En dat weten jullie natuurlijk allang, want ik laat jullie vrijwel iedere zondag meegenieten van de hoogtepunten uit m’n werkweek in de weekly recaps die ik schrijf. Ik vind het heerlijk om door de hele provincie te crossen en te schrijven over alles wat er gebeurt.
# Een eigen auto
Bij een grote-mensen-baan, hoort natuurlijk ook een grote-mensen-auto. Of nou ja, een boodschappenautootje. Een journomobiel. Een koekendoos. Hoe je mijn witte parel ook noemen wil, het is mijn eerste eigen auto(otje) en hij brengt me overal naartoe. Ik heb hem in augustus aangeschaft en behalve de dure rekeningen voor de APK-keuring en de beurten (tja, ik maak veel kilometers), maakt-ie me elke dag dolgelukkig. Wat zou ik me gehandicapt voelen zonder auto!
Door de verhuizing, een baan en een eigen auto, ziet mijn leven er totaal anders uit dan een jaar geleden. Toen woonde ik nog in Tilburg, deed ik (bijna) alles met het openbaar vervoer, en teerde ik op mijn stufi en het geld dat ik verdiende als serveerster in een restaurant. Of het wennen is? Nou en of. Maar ik ben toch ook heel erg blij met hoe alles is gelopen. Je moet hoe dan ook ooit aan het werk en bij mij was dat toevallig al toen ik twintig was!
3 reacties
Zo gek dat alles nu zo anders is hè? Bij mij precies hetzelfde…. Zo raar en wat is de tijd snel gegaan het afgelopen jaar!
Dit vond ik nou best erg interresant
Haha, nou ik ben blij dat ik je weer een paar minuten heb kunnen amuseren :p