Een wetsontwerp om homohuwelijk mogelijk te maken, een moordend rapport over het schenden van mensenrechten en Carrefour die haar eerste supermarkt opent op het eiland. Zomaar een greep uit de onderwerpen waar ik afgelopen maand over schreef. Je leest het in deze nieuwe blog!

Carrefour naar Curacao
We hadden al een paar weken het vermoeden dat Carrefour een supermarkt zou openen op Curaçao, maar kregen het via het hoofdkantoor niet hard. Zelfs toen we een uitnodiging kregen voor een persconferentie met als onderwerp ‘Carrefour market’ wilden de directe bronnen nog niets bevestigen. Tot we mensen spraken die er meer over wisten en we genoeg aanleiding hadden om vast te stellen dat er echt een vestiging van de keten zou komen.

Ik schreef er op basis van onze bronnen en de uitnodiging alvast een artikel over om dit aan te kondigen, want een kwalitatieve supermarkt die voor concurrerende prijzen levensmiddelen gaat aanbieden: dat is voor een klein eiland als Curaçao groot nieuws! En toen later meer details bekend waren, schreef ik een vervolg. Want het blijft waarschijnlijk niet bij één vestiging. Nog voordat de eerste winkel is geopend, denkt de keten al over uitbreiding naar meer vestigingen. Ook op Aruba en Bonaire.

Wetsontwerp homohuwelijk
Er waren meer ontwikkelingen op Curaçao die om de nodige aandacht vroegen. Zo is er bij de opening van de Curaçao Pride 2018 een ontwerplandsverordening (wetsontwerp) voor openstelling huwelijk overhandigd aan een Statenlid (parlementariër). De LGBT-organisaties pleiten voor gelijke rechten als het gaat om het aangaan van een dergelijke verbintenis. Of het ontwerp zo kan worden overgenomen, is natuurlijk de vraag, maar de organisaties willen hiermee in ieder geval de discussie openen. En dat lijkt te zijn gelukt! Ik hielp ze in elk geval een handje door er een stuk over te schrijven en het te plaatsen op de voorpagina.

Corendon doet bod op Veneto
De trouwe volger van mijn blog herinnert zich misschien nog wel dat ik eind mei over Veneto Holiday Beach Hotel heb geschreven, vlak voor mijn perstrip naar Cuba. De stroom was afgesloten, omdat het hotel betalingsachterstanden bleek te hebben en het personeel wachtte al weken op het salaris. Het zal jullie niets verbazen dat het hotel inmiddels failliet is verklaard en dat er voor het onroerend goed werd gezocht naar een nieuwe eigenaar.

Dat zou eigenlijk gebeuren via een openbare veiling, maar die werd afgelast omdat er een ‘serieus bod’ zou zijn uitgebracht op de vaste activa. Maar nog niemand wist wie, omdat de rechter eerst zou moeten bepalen of het bod hoog genoeg was. Via-via hoorden wij dat het zou gaan om reisorganisatie Corendon. Dus nam ik contact op met de woordvoerder, die inderdaad bevestigde dat zij een bod hadden uitgebracht. Ook gaf zij toe dat ze alleen geïnteresseerd waren in het uitbaten van het hotel, maar niet in het casino en het door Curaçaoënaars zo geliefde fastfoodrestaurant Denny’s. Genoeg ingrediënten voor een verhaal.

Later in september kon ik melden dat de rechter het bod had goedgekeurd. Dit leverde een wat theoretischer artikel op, waarin ik ook kort aandacht besteedde aan de plannen van Corendon (die de eigenaar een dag eerder bekend had gemaakt aan mijn hoofdredacteur en al groot op de voorpagina hadden gestaan).

Potentie in Pietermaai
Toerisme is veruit de belangrijkste sector voor de economie op Curaçao. En die economie kan na jaren achteruitgang wel weer een impuls gebruiken. Zo’n snelle overname van een hotel door een serieuze investeerder is daarom belangrijk nieuws. Maar ook een rapport over een van de meest bruisende wijken, Pietermaai, waarin wordt gesteld dat de regering miljoenen aan investeringen kan aanwakkeren als het zelf een paar infrastructurele verbeteringen doorvoert, heeft veel impact. Wij hadden dit onderzoek als eerste in handen en de eer was aan mij om het door te ploeteren en de clue eruit te halen. Boem, op je voorpagina!

Curacao schendt mensenrechten
Het rapport over Pietermaai had nog een opbouwende toon. Dat was bij de twee rapporten van mensenrechtenorganisaties Human Rights Watch en Amnesty International wel anders. Zij stelden keihard dat de Curaçaose regering de mensenrechten schendt als het gaat om de behandeling van vluchtelingen uit Venezuela (ons buurland dat in zowel een economische als politieke crisis verkeert). Ik schreef met name over dat eerste rapport waarin Curaçao werd verweten razzia’s uit te voeren, Venezolanen in erbarmelijke omstandigheden op te sluiten tot zij gedeporteerd worden en zelfs kinderen het recht op onderwijs zouden ontnemen.

De volgende dag reageerde minister Quincy Girigorie in minstens zo felle woorden op het nieuws – waar behoorlijk wat ophef over was ontstaan – en natuurlijk besteedde ik ook daar aandacht aan.

Smoc ultiem bewijs
Een ander hoofdpijndossier voor de regering is dat over de uitstoot van raffinaderij Isla. Dit is naast toerisme een van de belangrijkste pijlers binnen de nationale economie. Maar de olieraffinaderij wordt tegelijkertijd gezien als ‘moordenaar’ door de uitstoot van schadelijke stoffen zoals zwaveldioxide. Actiegroep Smoc heeft hierover al jaren een rechtszaak lopen tegen zowel de Isla als tegen het Land Curaçao, omdat zij hen verantwoordelijk houden voor het schaden van de volksgezondheid. Maar steeds ontstaat er discussie over de metingen van uitstoot in de lucht en hoe die geïnterpreteerd moeten worden. Bovendien valt daaruit niet precies te ontleden welk deel precies afkomstig is van Isla, omdat er ook andere industrieën in hetzelfde gebied opereren.

Door de crisis in Venezuela en de daaropvolgende problemen bij staatsoliemaatschappij PdVSA lag de raffinaderij op Curaçao, voor het eerst, een hele kalendermaand stil. Daardoor was het volgens Smoc overduidelijk dat de Isla verantwoordelijk is voor een aandeel in de uitstoot dat op zichzelf al de wettelijk toegestane norm overschrijdt. Hoe dat precies allemaal zit, lees je in het artikel dat ik erover schreef.