Elo in Tokyo – Roppongi, robotcafé en een retegaaf museum

Deze week brachten we nog één dag door op het tropische Ishigaki voor we terug vlogen naar Tokyo. Natuurlijk trokken we er ook daar weer lekker op uit. Zo bezochten we een robotcafé, gingen we op ontdekkingstocht in het digital art museum TeamLab Borderless en maakten we wel iets heel aparts mee tijdens een etentje buiten de deur. Ik vertel je er alles over in deze nieuwe blog!

MAANDAG

Bij het schrijven van mijn weekoverzichten, besef ik soms opeens hoeveel je kunt doen in één week. Maandag zaten we namelijk nog op Ishigaki! We brachten onze laatste dag op dit heerlijke eiland door aan Maesato Beach, een strand achter een luxe resort vlakbij het centrum. Er was haast geen toerist te bekennen, dus we konden in alle rust van het zonnetje genieten. Heerlijk!

DINSDAG
Eenmaal terug in Tokyo pakten we het gewone leven weer op. Overdag werkte ik lekker met de muziek van Qmusic Christmas op de achtergrond en ‘s avonds begonnen we aan de Harry Potter-challenge: we willen alle films gezien hebben voor Kerstmis. Ik heb de Harry Potter-films nooit gekeken toen het een hype was, dus dat werd eens tijd. Bovendien is de deal dat we dan tijdens kerst All you need is love kijken, haha!

WOENSDAG
We braken de week weer door midden met een gezellig etentje buiten de deur. Bij een ramenrestaurant dat voor de verandering eens geen varkensvlees in de noodlesoep deed, maar kip. En dat was eigenlijk best wel lekker. Het is trouwens de bedoeling dat je die soeplepel (zie foto) gebruikt om de noodles vanaf je stokjes in te laten rusten – handig, want dan spettert het niet zo als ze er per ongeluk van tussen glippen – en natuurlijk om de soep eruit te slurpen.

Op de weg terug naar huis, zagen we dat de lichtjes van de Tokiotoren anders waren dan anders. Ze hebben de toren omgetoverd tot een kerstboom: groen met rode ballen. Kei leuk!

DONDERDAG
De volgende dag werkten we allebei thuis. Ik had aan het einde van de middag een uurtje ‘vrij’ en besloot die nuttig te besteden door alvast het eerste hoofdstuk van een SEO-cursus te volgen. Eens kijken of ik daar nog wat uit kan opsteken, zodat ik de slimme trucjes voortaan kan toepassen op mijn websites en in mijn teksten.

Die avond had ik met mijn vriend en een vriend van hem afgesproken in een bar. Dus ik had mijn navigatie daarop ingesteld, stapte in de metro, liep de aangegeven route op mijn telefoon… En kwam toen tot de conclusie dat de bar meerdere locaties had. Ik stond voor de deur bij een vestiging in Ginza, terwijl ik in Roppongi moest zijn. Haha, sjongejonge! Dus, hup terug naar het station, de goede metro in en na bijna een uur (om)reizen kon ik eindelijk genieten van een welverdiende borrel!

VRIJDAG
Nadat ik de laptop vrijdag had dichtgeklapt, dook ik de sportschool in om het weekend goed te beginnen! En het werd alleen maar beter toen we voor het eten naar Ebisu Yokocho togen. Een yokocho is een soort steegje met allemaal Japanse restaurantjes en barretjes. Heel erg sfeervol, alleen retedruk. Gelukkig was er nog plek voor twee aan de bar bij een yakitori, waar we een paar heerlijke spiesjes aten.

We zaten gezellig hutjemutje. Zo hutjemutje zelfs dat mijn buurman met één kleine beweging een volledig glas drinken over mijn schoot en telefoon stootte. Kan gebeuren, dacht ik kalm. Maar hij voelde zich zó schuldig dat hij maar bleef buigen en zo snel als hij kon 2000 yen uit zijn portemonnee trok (dat is bijna 20 euro). Die hebben we natuurlijk niet aangenomen, maar het zegt wel weer wat over de extreme beleefdheid van de Japanners.

ZATERDAG
We hebben er inmiddels een gewoonte van gemaakt om in het weekend eerst uit te slapen en daarna lekker op pad te gaan. Deze zaterdag namen we de metro richting Ueno voor een wandeling door Ueno park en de traditionele wijk Yanaka. Met laagbouw, bijna alleen maar locals en een oase van rust ten opzichte van de rest van Tokyo. In het winkelstraatje (tipje!) Yanaka Ginza kochten we wat lokale snacks en een heel tof Japans serviessetje inclusief bijpassende stokjes. Wiehoe, like it!

Vanuit Yanaka reisden we naar het gaafste museum óóit: TeamLab Borderless. Dit museum daagt je uit om op ontdekkingstocht te gaan langs de verschillende ruimtes met lichtkunstwerken. De kunstwerken veranderen steeds, dus je kunt bij wijze van spreken na een kwartier nog eens terug naar dezelfde plek voor een heel andere ervaring. Sommige kun je door aanrakingen beïnvloeden. Aan andere kun je zelf meewerken. Zo kleurden wij een kleurplaat in, die we lieten inscannen en vervolgens terug zagen in een bewegend kunstwerk aan de muur. Hoe tof?!

ZONDAG
Zondag deden we het lekker rustig aan. We haalden een ontbijtje om de hoek en werkten vervolgens een tijdje aan onze to-do’s. Ik maakte ein-de-lijk het fotoalbum van mijn reis naar New York af (ja, ik ben hier een jaar aan bezig geweest en dat is belachelijk, want zó veel werk is het nou ook weer niet), dacht  na over mijn doelen voor 2020 en begon vast aan de blog waarin ik terugblik op het afgelopen jaar.

Rond de middag gingen we toch nog even de deur uit voor een bezoekje aan het robotcafé Pepper Parlor. Je geeft hier je bestelling door onder toezicht van een robot en krijgt met een beetje geluk ook je eten door een robot uitgeserveerd (dat geluk hadden wij overigens niet). Jammer genoeg zijn er maar een paar tafels waar je echt gezelschap krijgt van zo’n industriële rakker en wij hadden geen idéé hoe je daarvoor in aanmerking kwam. Ach, een aparte ervaring was het in ieder geval wel!

Lees ook mijn andere Tokyo-blogs:
#1 Hoofd in de wolken, herenigd en hagelslagveld
#2 Kippenkraakbeen, kattencafé en Kyoto
#3 Aardbeving, ambassade en Akihabara
#4 Ishigaki, ingewanden en ingewikkelde poses
Fascinerende gebruiken bij een restaurantbezoek in Japan

You may also like

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *