Een half jaar zzp’er: vallen en opstaan

zelfstandig journalist tekstschrijver blogger zeeland

Vol goede moed stapte ik op 11 maart van dit jaar de Kamer van Koophandel uit. Ik had mijn eenmanszaak geregistreerd en kon nu écht aan de slag als zelfstandig journalist en tekstschrijver. Inmiddels zijn we een half jaar verder en dat lijkt me een mooie gelegenheid om eens terug te blikken. Hoe begon ik? Hoe kwam ik aan klanten? Wat ging er goed? Wat viel er tegen? En, waar sta ik nu?

zelfstandig journalist tekstschrijver blogger zeeland
Foto’s door Marjolein Dierx

De telefoon bleef oorverdovend stil

Op Instagram, Facebook en LinkedIn. Overal had ik kenbaar gemaakt dat ik als zelfstandige was begonnen in Nederland. En toch bleef mijn telefoon de eerste dagen oorverdovend stil. Ik weet ook niet precies wat ik dan had verwacht. Een inbox die vanaf de eerste dag al vol stroomde met opdrachten na één berichtje op social media? Dat was misschien ook niet erg reëel. Maar eerlijk is eerlijk: zo makkelijk ging het op Curaçao wel. Waarschijnlijk omdat ik daar veel minder concurrentie had. Hier in Nederland was ik opeens één van de vele vissers in een hele grote vijver.

Na een goeie week had ik ein-de-lijk twee potentiële klanten beet. Maar de blijdschap was van korte duur, want beide opdrachten vond ik te slecht betaald en één van de twee was ook nog eens hartstikke locatie-afhankelijk. Dat was precies níet mijn bedoeling van het ondernemen. Hoewel ik op dat moment alle inkomsten nog goed kon gebruiken, wees ik die ene opdracht direct af. De andere vroeg ik om een vergoeding die twee keer zo hoog was.

Journalist tekstschrijver copywriter

Zes weken Bali: niet erg tactisch

Verrassend genoeg ging mijn klant daar in mee. De eerste onderhandelingsoverwinning was daarmee een feit. En nog veel belangrijker: ik had werk. Via een vriendin van de opleiding journalistiek kwam ik ook bij een ander tekstbureau terecht. En ik had nog wat toezeggingen van bedrijven die ‘snel contact zouden opnemen’. Al die ijzers in het vuur gaven mij zoveel vertrouwen dat ik dacht: ik ga meteen mijn eerste reis als digital nomad maken. Zes weken naar Bali.

Bussinesswise bleek dat toch niet erg tactisch te zijn. Ik was nog maar een maand bezig en had eigenlijk nog veel te weinig gedaan aan mijn acquisitie. Met het passieve gedeelte zat het wel snor. Mijn website was te vinden en ik maakte mezelf zichtbaar op sociale media. Maar voor die eerste langlopende opdrachten, die mij echt een goede basis zouden geven, bleek ik toch wat meer moeite te moeten doen. Face to face ontmoetingen bleken daarbij belangrijker te zijn dan ik had verwacht. Bovendien kwam ik erachter dat toezeggingen nog geen echte opdrachten zijn. In die zes weken had ik dus veel minder werk dan gehoopt.

Het balletje is eindelijk gaan rollen

Pas ná Bali begon het wat allemaal wat beter te lopen. Ik had een paar leuke voorstellen gekregen aan het einde van mijn reis en kon eenmaal terug in Nederland meteen bij een aantal bedrijven en bureaus op gesprek. Inmiddels kan ik trots vertellen dat al die afspraken hebben geleid tot succesvolle samenwerkingen. Zo maak ik sinds juni ondernemersverhalen met de klanten van DRV Accountants & Adviseurs, schrijf ik blogs voor de reiswebsite TipsThailand en werk ik sinds kort aan een groot communicatieproject bij Rijkswaterstaat.

Journalist tekstschrijver copywriter

Ook begin ik eindelijk de vruchten te plukken van mijn online zichtbaarheid. Steeds vaker krijg ik verzoeken binnen van particulieren en bedrijven die mij hebben gevonden via Google en social media. Van een organisatie die een persbericht nodig heeft, tot een artiest die een eigen Wikipedia-pagina wilt en een restaurant dat pakkende teksten vraagt voor een flyer. Daarnaast had ik gelukkig ook al wat terugkerende opdrachten van onder andere PZC, Jumbo en Red Bull.

Volle werkweken: we are getting there

Sinds juni draai ik echt mooie, volle werkweken en heb ik eindelijk de minimale omzet bereikt die ik voor ogen had. Juli was een maand zoals ik ze gemiddeld wil hebben. En ook augustus viel ondanks een vakantie van twee weken helemaal niet tegen. Kortom: we are getting there! Nu wordt het de uitdaging om de krenten uit de pap te gaan vissen. De leukste en best betaalde opdrachten, die het beste bij mij passen en mij de meeste voldoening geven. Het eerste half jaar ging dus met vallen en opstaan, maar ik mag absoluut niet (meer) klagen!

You may also like

6 reacties

  1. Jeeej, super goed Elo! En die eerste maanden zijn vaak het lastigst inderdaad. Maar je hebt al toffe opdrachten en ik weet zeker dat er alleen nog maar mooie nieuwe dingen aan gaan komen. Ik houd mijn oren en ogen ook voor je open 😀

  2. Ik vind dit echt een super inspirerend verhaal. Zo goed hoe je het aanpakt, leert van je eigen fouten en nu al (toch nog heel snel, vind ik) succes hebt! You go, girl!

    1. Dankjewel! 🙂 Als het niet was gelukt, had ik er in ieder geval alles aan gedaan, haha. Maar ik ben blij dat het positief heeft uitgepakt!

Laat een antwoord achter aan Dylan Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *