Terwijl jullie dit lezen, zit ik hoogstwaarschijnlijk in het vliegtuig ergens boven de Atlantische Oceaan met een enorme knoop in mijn maag. Onderweg naar Nederland. Want hoewel ik steeds meer uitkijk naar alle nieuwe dingen die ik kan gaan doen nu ik deze stap zet, weet ik honderd procent zeker dat ik heimwee zal krijgen naar Curaçao. Wat ik dan zoal denk te gaan missen, vertel ik je in deze blog!

Het klimaat
In de categorie ‘niet erg verrassend’, maar wel echt zo waar als een koe: het klimaat. Elke dag wakker worden met de zon en een temperatuur van gemiddeld 30 graden is zo fijn. Ik had in Nederland enorm last van een ochtendhumeur en dat is hier echt als sneeuw voor de zon verdwenen (sorry, die woordgrap moest ik even maken). Ik denk oprecht dat dit komt doordat je dag zoveel beter begint met het zonnetje aan de hemel, het wuiven van de palmbladeren en het gefluit van de vogeltjes. Maar ook het feit dat je altijd naar buiten kunt, je altijd zomerkleren kunt dragen en je nooit een plan B hoeft te hebben voor het geval het regent, maakt het leven zo veel beter.

De levensstijl
Was ik in Nederland nog een regelnicht van hier tot in Tokio, op Curaçao heb ik geleerd om alles wat meer op me af te laten komen. Go with the flow, lekker doen waar je zin in hebt. Dan heb ik het natuurlijk wel over de dingen die je doet in je vrije tijd, want op zakelijk gebied ben ik altijd al mijn afspraken nagekomen. Maar daar buiten heb ik de spontane manier van leven volledig omarmd. Waarom zou je al weken van tevoren via een datumprikker vastleggen hoelaat je waarheen gaat met iemand, terwijl je op het moment zelf misschien liever iets anders doet? Hier spreken we meestal iets in grote lijnen af. ‘Waarschijnlijk kan ik donderdag wel samen eten’. En dan app je elkaar even als het bijna etenstijd is of het nog doorgaat, hoelang je nog nodig denkt te hebben en waar je heen wilt gaan. Ideaal!

De sociale contacten
Natuurlijk ga ik ook de sociale contacten enorm missen. En dan bedoel ik eigenlijk niet alleen alle leuke mensen die ik het afgelopen 1,5 jaar heb leren kennen, maar ook de manier waarop mensen op Curaçao met elkaar omgaan. Het gaat allemaal wat makkelijker en wat losser. Ga je met zijn tweeën naar de happy hour, zou het zomaar kunnen dat je leuke mensen leert kennen en opeens met zes man ergens gaat eten en vervolgens met z’n tienen op de afterparty beland. Ik hou daar van. Niet te bekrompen, maar je gewoon openstellen voor nieuwe mensen waarmee je een leuke tijd hebt. Al is het maar voor één avond.

De mentaliteit
Ik noemde net al het spontane leven en de makkelijke sociale contacten op Curaçao. In dat rijtje is de mentaliteit eigenlijk onmisbaar. Ik heb het idee dat mensen zich hier niet zo gauw druk maken over dingen. ‘Het komt wel goed’, lijkt hier het eeuwige motto te zijn en dat scheelt je zo veel kopzorgen. Want waarom zou je je druk maken over dingen waar je zelf geen invloed op hebt? Ik denk dat we daar in Nederland  nog wel wat van kunnen leren. Alleen al door anderen niet zo snel te veroordelen. Laat elkaar lekker in zijn of haar waarde. Doe wat je leuk vind en laat een ander dat ook doen. Dat zou de wereld zo veel mooier maken!

Elke dag op avontuur
Op Curaçao probeerde ik elke vrije dag wel iets leuks te gaan doen en elke keer weer een nieuw plekje te ontdekken. Zo ging ik voor mijn gevoel steeds weer een beetje op avontuur. Een dagje crossen langs de oostkust, hiken aan de noordkust, dat ene verstopte strandje zoeken op Westpunt… Ik haal daar zo veel voldoening uit; lekker op pad, naar buiten, de natuur in, nieuwe ervaringen opdoen. Dat geeft me energie. Ik heb me wel voorgenomen om dat in Nederland ook echt meer te gaan doen, want het kán bijna niet anders dan dat je daar ook een heleboel leuke dingen kunt doen aangezien het honderd keer zo groot is dan dit kleine eiland.

De muziek
En last but definitely not least, ga ik de muziek missen. Ik ben de afgelopen 1,5 jaar echt nóg gekker geworden op latin muziek dan ik al was. Bachata, merengue, salsa, ritmo kombina… Heerlijk vind ik dat. Tijdens het uitgaan op Curaçao hoor je zulke nummers ook regelmatig tussen de booty-shake-muziek door en popnummers zijn vaak in een latin-jasje gestopt, zodat je er extra lekker op kunt dansen. Ik vrees dat ik in Nederland gewoon weer moet geloven aan de handjeklap en zijstap-tik. Haha! Ach, met carnaval in het vooruitzicht komt dat vast wel goed en doe ik dat weer met alle plezier. Polonaise for the win!