Dushi bida na Korsou #18

Een nieuwe week, betekent natuurlijk weer een nieuwe blogpost. Deze week nam ik afscheid van één van m’n beste maatjes (stom!), sprong ik van de Julianabrug af (vet!) en pakte ik het schrijven weer op (eindelijk!). Benieuwd? Lees dan gauw verder!

DINSDAG
Inmiddels weten jullie wel al dat ik probeer elke week te gaan bootcampen. Dat heeft eigenlijk altijd een beetje dezelfde opzet; krachttraining afwisselen met cardio. Gewoon leuk, prima, precies waar ik voor kom… Maar deze week was het dus súper leuk, dankzij een verrassend nieuw onderdeel. De oppashond van onze trainer was mee gekomen en werd omgedoopt tot een ‘station’. Konden we tussen de deadlifts en sprintjes door, zomaar met deze schat knuffelen!

Na de bootcamp maakte ik snel mijn huis(je) schoon om vervolgens naar Jan Thiel te rijden. Daar zaten vrienden wat te drinken, dus sloot ik gezellig aan. Ik kan hier op de één of andere manier heel slecht thuis blijven (komt waarschijnlijk door de slechte Wi-Fi. En doordat ik geen fatsoenlijk koffiezetapparaat heb, ga ik daar graag nog even de deur voor uit). En tja als je kunt kiezen tussen een koffie op het strand onder de palmbomen, of een glaasje water binnen in de airco, dan is de keus snel gemaakt, toch?

WOENSDAG
Woensdag had ik een avonddienst, dus kon ik overdag nog even op pad. Gerben zat met zijn nieuwe huisgenootjes bij City Beach 88, dus besloot ik daar even te gaan buurten. Ik parkeerde mijn auto voor Scuba Lodge en maakte onderweg naar het stadsstrand nog even een vrolijke foto van de kleurrijke gebouwen. Zuurstokroze is niet lelijk!

‘s Avonds was ik gelukkig redelijk op tijd klaar met werken. Het was Gerben zijn allerlaatste avond op Curaçao (voor deze periode dan toch), dus hadden we afgesproken om er nog één keer een leuke avond van te maken bij Madero en Cabana. Het was zó gezellig dat het binnen no-time twee uur ‘s nachts was en het feestje klaar was. Time flies when you’re having fun!

DONDERDAG
Ik had de volgende dag expres weer een avonddienst geregeld, zodat ik lekker kon uitslapen – had ik nodig – en nog even kon lunchen met Britt en the Gerb. We streken neer bij St Tropez en omdat ik echt geen idee had waar ik zin in had, ging ik uit gemak weer voor het Twaalf Uurtje. Die smaakt altijd! Daarna was het moment aangebroken dat ik toch echt afscheid moest gaan nemen van Gerben. Weh, het blijft stom dat je leuke mensen leert kennen waar je een tijdje super hecht mee bent en dat ze dan opeens weer weggaan.

VRIJDAG
Vrijdag luidde ik het weekend gezellig in met een etentje bij Pleincafé. Maaike had eigenlijk al nasi voor ons in huis gehaald om samen te koken, maar toen werd er in één van de groepschats geopperd om bij ons favoriete eetcafé te gaan zitten. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen! Ik nam de Maxima (kip teryaki) met rijst en friet. Hmmmm, lekkah!

Daarna reden we meteen door naar Mambo Beach, waar we in eerste instantie bij Wet&Wild belandden. Maaike en ik begonnen met een super lekkere cocktail met ijs-cappuccino, baileys en liquor 43. Afgetopt met een flinke laag slagroom, een kers, een koekje EN een glitterrietje. Wat een feest! (En wat een lelijke foto, maar ik heb niets beters). Uiteindelijk zijn we geëindigd bij de poolparty van Madero, waar we jammer genoeg niet te lang konden blijven hangen, omdat ik de volgende ochtend weer iets heel leuks te doen had.

ZATERDAG
Haaa, dan zijn jullie natuurlijk benieuwd wat ik nu weer had bedacht. Of ja, eigenlijk had Michel het bedacht. Hij stelde vrijdagmiddag plots voor om van de Julianabrug te gaan abseilen. “SUPER VET!”, reageerde ik meteen. En daarna bedacht ik pas hoe hoog die brug is. Even voor jullie informatie: ik heb mega hoogtevrees. Zet mij op een stoel en mijn maag draait al om. Maar ik ben er steeds meer achter aan het komen hoe gaaf het soms is om dingen te doen waar je eigenlijk bang voor bent. Dat is gewoon echt kicken! Dus trommelde ik wat mensen op en gingen we zaterdagochtend met een groepje abseilen.

EN HET WAS VETTT! We zijn eerst via een luik de brug in gegaan en moesten daarna via een ieniemienie luikje naar buiten. Als je eenmaal door dat luikje was, stond je al meteen op de reling. 45 meter boven de grond. Phoeee, kriebels! Vooral het moment dat je jezelf moet laten vallen is heel spannend. Je hebt dan nog geen idee hoe je jezelf aan een touw onder controle kunt gaan houden. Maar met de goede begeleiding is dat helemaal goed gekomen. Zo goed zelfs dat ik het in mijn hoofd haalde om nog een tweede keer te gaan! Adrenalinejunkie, haha.

Aan het einde van de middag belandden we met het abseilgroepje bij de happy hour van Zanzibar. We hielden ‘s avonds een pizzaparty op het strand (bestelden zeven van de tien pizza’s op de kaart!) en zijn ‘s nachts nog even een stukje gaan varen op het Spaanse Water. Kan de zaterdag nog perfecter?

ZONDAG
Eindelijk tijd om weer een beetje bij te tanken. Ik sliep zondag heerlijk uit, maakte een wokje voor de komende avonddiensten en heb nog even koffie gedronken bij Scuba Lodge. Omdat ik alleen was, had ik mijn notitieblokje meegenomen waar ik vorige week aantekeningen in had gemaakt uit het boekje ‘Schrijfles’. Ik vond het hoog tijd om de draad weer op te pakken en weer te gaan schrijven.

Voor wie mij nog niet zo lang kent of volgt: vroeger wilde ik altijd schrijfster worden. Ik schreef ook echt hele boekwerken, waar ik vervolgens nooit wat mee deed. Doordat ik journalistiek ben gaan studeren zijn de fantasie en schrijvelarijen er een klein beetje uitgeslagen. Ik leerde beknopt schrijven en alles wat ik op papier zette, moest ergens op zijn gebaseerd. Ik werd steeds kritischer op teksten en vond geen enkel idee voor een boek meer goed genoeg. Terwijl je eigenlijk gewoon ergens moet beginnen en dan komt het vaak vanzelf wel (zo ging het vroeger in ieder geval bij mij). Uit de verhalenbundel van Nicolien Mizee had ik een paar tips en opdrachten genoteerd en ik besloot te gaan schrijven over iets wat ik pas heb meegemaakt. Gewoon om weer ergens te beginnen. En eerlijk? Ik ging meteen weer best lekker, dus hopelijk wordt dit vervolgd!

You may also like

2 reacties

  1. Ik krijg zo’n zomerkriebels hiervan! Je zaterdag klinkt inderdaad méér dan perfect en wat leuk dat je het schrijven weer helemaal probeert op te pakken!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *