Dushi bida na Korsou #42

Jeetje jongens, ik heb zo’n leuke week achter de rug! Mijn huis ziet eruit alsof er een bom ontploft is omdat ik van hot naar her ben gevlogen en steeds alleen thuis kwam om te douchen én mijn blog heeft een dagje vertraging. Maar geloof me, dat was het waard. Mijn ouders kwamen deze week aan, ik ging op appartementenjacht en had een bomvol weekend met heerlijke strandbezoekjes en gezellige feestjes!

MAANDAG
Ik begon de week met een grote schoonmaak: ik poetste mijn studio, draaide een wasje en haalde mijn auto door de wasstraat. Zodat alles spic en span was voor het bezoek van mijn ouders. Ik wilde natuurlijk toch even laten zien dat ik best voor mezelf kan zorgen, haha.

‘s Middags ben ik met Maaike op huizenjacht gegaan. Ik heb een appartementje op het oog, maar had bij een vorige bezichtiging niet goed gekeken naar de meubels en keukeninrichting, dus wilde nog eens terug. Aansluitend had ik nog een bezichtiging bij een complex dat momenteel volledig wordt gerenoveerd en een zwembad heeft. Dat klinkt op zich heel veelbelovend, maar het was mij toch net iets te massaal (en te duur).

DINSDAG
Dinsdag racete ik na werk meteen naar Hato om mijn ouders op te halen. Eindelijk na elkaar tien maanden niet te hebben gezien! Na een dikke knuffel op het vliegveld, bracht ik ze naar het hotel en vervolgens zijn we gezellig samen gaan eten bij Scuba Lodge. En ja, daar viel ik toch weer als een blok voor de pulled pork burger. Het is ook zo’n onweerstaanbaar lekker ding! 😉

WOENSDAG
De volgende dag deden we lekker rustig aan. Papa en mama moesten hun huurauto ‘s middags ophalen in Jan Sofat, dus brachten we de middag door op Jan Thiel. Een koffietje bij Koko’s (een van mijn favorieten) en lunch bij Zanzibar. Jammie!

DONDERDAG
De volgende dag had ik opnieuw een avonddienst, dus konden we overdag weer samen zijn. We gingen naar City Beach 88, om daar lekker te luieren, te lezen en te kletsen. Tot een uurtje of drie, en toen moest ik als de wiedeweerga naar huis om me te douchen en klaar te maken voor nog een avond op werk. Het blijft fantastisch dat je op je werkdag gewoon aan het strand kunt liggen.

VRIJDAG
Vrijdag ben ik voor het eerst sinds mijn vakantie weer een rondje gaat hardlopen. Mijn achillespezen doen geen pijn meer, dus het werd tijd om weer aan de bak te gaan. Nadat ik er een paar kcal af had gelopen, heb ik die er natuurlijk ook weer dubbel en dwars terug aan gegeten, haha. Ik ging met mijn ouders naar Ginger, en nam daar als voorgerecht de spareribs en als hoofdgerecht de curry met shrimps. Een goede bodem voor een avondje Nachtwerk met Rianne en Leah!

ZATERDAG
De volgende dag gunde ik mezelf niet al te lang om uit te slapen. Ik wou nog met papa en mama naar het strand én moest en zou op tijd naar Zanzibar gaan voor de allerlaatste happy hour met Rianne. We belandden bij Kokomo, waar Rianne uiteindelijk ook nog aansloot, en hadden daarna mega gezellige Zanzi-avond. Ik had het er echt in tijden niet zo druk gezien en er werd ook nog eens goede muziek gedraaid! Heerlijk! Het eindigde alleen wel in tranen, omdat Rianne en ik daarna afscheid van elkaar moesten nemen… STOM!

ZONDAG
Als dit mijn dagboek van de middelbare school was geweest, had ik gezegd dat zondag een dag met een sterretje was. Ik had ‘s ochtends gereserveerd bij Hofi Cas Cora om daar te gaan brunchen met pap, mam, Britt en Maaike. Iets minder idyllisch dan anders, omdat er nu allemaal kramen stonden opgesteld voor de Vegan Market, maar toch fijn om de dag zo te beginnen. En daarna reden we door naar mijn lievelingsstrand: Cas Abao, waar we echt mega hard hebben gechilld met z’n allen. Boekje erbij, snackje erbij, even in het water, en weer terug… Meer moet je op een zondag eigenlijk ook gewoon niet doen.

Maar dat deden we wel, en het werd alleen maar leuker. Want na een heerlijk etentje bij Restaurant Rozendaels, gingen we Willemstad nog even in. Daar was Velas Latinoaméricas net van start gegaan; een soort Sail met grote tall ships en elke avond een gratis concert. En dat concert hadden we eigenlijk wel al vrij gauw gezien, maar toen het op een einde liep, kreeg de avond opeens nog een verrassende wending. We raakten aan de praat met wat gasten van de Brazilliaanse marine en die vroegen of we hun schip wilden zien. Eh já, dat hoefden ze natuurlijk geen twee keer te vragen! We gingen met ze mee en kregen een uitgebreide rondleiding door het indrukwekkende zeilschip. Hoe gaaf is dat?!

You may also like

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *