Poeh, het einde van mijn Curaçao-avontuur nadert nu echt. Dit was mijn laatste volle week! Dus ging ik nog één keer de allerlekkerste spareribs van het eiland eten, ben ik nog een heerlijk avondje wezen dansen en nam ik afscheid van mijn collega’s bij het Antilliaans Dagblad.

MAANDAG

Deze week begon ik braaf achter mijn laptop. Ik wilde me inschrijven voor een SEO-cursus (waarbij je leert hoe je als website hoog kunt scoren in de zoekresultaten van Google), schreef wat blogs vooruit en moest wat belletjes plegen voor een aantal opdrachten. Toen ik aan het einde van de middag nog wat tijd over had, ben ik lekker met een boekje op mijn terras gaan zitten om van het laatste uurtje zon te genieten.

‘s Avonds ben ik met mijn goede gedrag naar de bootcamp gedaan, waar de trainer me bijna liet huilen omdat hij zei dat-ie het zo jammer vindt dat ik van het eiland af ga. Pfoe, dat kan ik allemaal niet zo goed hebben, haha, want ik vind dat zelf óók heel jammer.

DINSDAG

Dinsdag kon ik met mijn cursus van start en dat besloot ik lekker bij City Beach 88 te doen, omdat ze daar prima Wi-Fi hebben en chille loungebanken in de schaduw. Na me even goed te focussen en de hele cursus in een klein uurtje af te ronden, ging ik nog even languit op een strandbedje. Maar niet voor lang want ik had aan het einde van de middag nog afgesproken met twee dames die allerlei huishoudelijke spullen van me zouden overnemen. Met zo veel dingen op mijn achterbank was net alsof ik een hele rommelmarkt vanuit mijn auto hield, haha.

Toen mijn winkel op wielen leeg was, ben ik meteen doorgereden naar Eetcafé de Tijd waar ik met Laura had afgesproken. Zij gaat ook volgende week terug naar Nederland en we moesten en zouden nog een keer de allerlekkerste spareribs van Curaçao eten voor we het eiland zouden verlaten!

WOENSDAG

Woensdag stond ik op met een lekker bakkie koffie in de zon, vanuit mijn favoriete Bon dia-mok van Dushi Cards. Overdag zocht ik nog wat spulletjes uit en ‘s avonds moest ik werken bij het AD. Daarna ben ik meteen doorgereden naar Mambo om nog één keer een woensdagavond te vieren zoals het hoort op Curaçao: bij Madero en Cabana Beach. En hoewel het er niet zo druk was, was het wel heel gezellig!

DONDERDAG
De volgende dag kon ik rustig beginnen. Nadat ik had uitgeslapen bracht ik een paar uurtjes door aan het zwembad bij Saint Tropez. Het was niet meer de moeite om veel verder te rijden en ik had geen zin in Mambo of Jan Thiel. Dus dit was de perfecte oplossing! Ik heb lekker met een muziekje in mijn oren liggen lezen en nog even bijgekletst met bekenden die er toevallig ook waren.

‘s Avonds ben ik op puppybezoek gegaan bij Julia en Ronald. Zij hebben sinds een paar weken een (nu nog) kleine Rottweiler. Whaaa, wat een cutie! Daar heb ik dus lekker mee gekroeld, terwijl Julia een heerlijke pasta kookte. Toevallig was zij gevraagd om bij Bar 27 te gaan fotograferen en daar zou ik sowieso heengaan om te dansen tijdens de latin live avond. Dus daar zijn we naar het eten heen gegaan. Nog één avondje lekker bachata, salsa en merengue. Ah men, dat ga ik zó missen!

VRIJDAG

De volgende ochtend moest ik alweer vroeg uit de veren, want ik had met de koper van mijn auto afgesproken om alles over te zetten op zijn naam. Dat betekende dat we op tijd naar het Belastingkantoor moesten, zodat er nog niet een te lange rij was. Jammer genoeg konden we de rest allemaal niet regelen, omdat de ambtenaren op andere plekken al voor de derde dag aan het staken waren. Zorgde er wel weer voor dat we tijd hadden om even een koffietje te gaan drinken bij Number Ten.

Omdat mijn auto dus niet meer van mij was, ben ik die middag meteen naar De Vos Autoverhuur gegaan om een Kia’tje te huren. Want zonder auto op Curaçao ben je nergens en ik wil vooral niet te afhankelijk zijn tijdens mijn laatste week. Zo kon ik meteen weer verder cruisen. In een nieuwere auto die eigenlijk nog veel lekkerder rijdt dan ‘mijn’ Suzuki Altootje van bijna negen jaar oud. Hopi nice!

‘s Avonds moest ik bij het Antilliaans Dagblad werken. Het was niet mijn laatste werkdag op de redactie, maar wel de laatste dag waarop al mijn collega’s er ook zouden zijn. Dus dat betekende afscheid nemen. Ik kreeg een heel lief kaartje waar iedereen wat liefs op had geschreven en de hoofdredacteur deed nog een woordje. Zo gek om na 1,5 jaar samenwerken met deze mensen weer afscheid te nemen… Maar vooral leuk om iedereen nog even bij elkaar te hebben!

ZATERDAG

Zaterdag ben ik nog een laatste keer naar Karakter gereden. Ik moest en zou daar gewoon nog een keer een dagje gaan liggen, want ik kan bijna nergens zo lekker relaxen als daar. Ondertussen genoot ik van alles wat ik onderweg zag en tegenkwam: zoals de mensen in de laadruimte van een pick-up, een boom middenin een parkeervak en de palmbomen aan de kant van de weg. Allemaal kleine dingen die Curaçao, Curaçao maken!

Aan het begin van de avond ben even met Laura naar Zanzibar gegaan voor onze laatste happy hour. Hoewel… Die had ik gemist, maar ik was er in ieder geval nog op tijd voor zonsondergang. Tussendoor zijn we nog even gaan buurten bij een barbecue aan de Caracasbaai, wat eigenlijk onverwachts hartstikke gezellig was. Ik dacht dat ik er niemand zou kennen, maar dat was wel zo! Later op de avond zijn we weer teruggegaan naar Zanzi om te dansen. Ik geloof dat de dj speciaal voor ons goede muziek draaide, want dat is absoluut niet altijd het geval, maar nu was het echt nog even chill!

ZONDAG
Zondag had ik met Maxim afgesproken om te gaan lunchen bij Mood Beach. Ik had echt keiveel zin in de Mood Burger met zoete aardappel frietjes en ik wou Max nog even zien voor ik wegging. Dus zo sloeg ik mooi twee vliegen in één klap, haha. Het weer zat overigens niet echt mee. Het was mega bewolkt en af en toe regende het zelfs een beetje. Misschien is Curaçao alvast aan het huilen omdat ik het eiland ga verlaten. Haha!

‘s Avonds had ik écht mijn allerlaatste werkdag bij het Antilliaans Dagblad. En wat voor één. My god! Het was echt een chaotische avond. Maar goed, er lag maandag weer een krant, dus missie geslaagd. Terwijl ik buiten even een luchtje ging scheppen trippelde er nog een kakkerlak langs mijn voeten. Die ga ik in ieder geval niet missen! 😉