Het einde van het jaar is aangebroken en dat is natuurlijk het uitgelezen moment om terug te blikken op de afgelopen twaalf maanden. En jeetje jongens, wat heb ik genoten van 2017! Ik heb zo veel hoogtepunten beleefd dit jaar dat ik het zelf bijna niet kan geloven. Zo werkte ik een tijd bij het Algemeen Dagblad, ging ik in mijn eentje naar Australië en maakte ik mijn droom waar door te emigreren naar Curaçao. Kijken jullie mee naar mijn 2017?

Algemeen Dagblad
Het jaar begon al goed, doordat ik een paar weken aan de slag mocht op de redactie van het Algemeen Dagblad. Ik werkte destijds bij de PZC – wat je kunt zien als het Zeeuwse zusje van AD – en werd door mijn hoofdredacteur gevraagd of ik een uitwisseling zag zitten. Als je de kans krijgt om te werken voor een nationale krant, dan grijp je die natuurlijk! Ik heb een paar weken voor de krant en de nieuwssite geschreven en ben uiteindelijk geëindigd bij AD Magazine. Vooral dat laatste vond ik heel erg leuk. Ik ben namelijk in de journalistiek beland door mijn voorliefde voor schrijven en voor een tijdschrift kun je net wat losser schrijven dan voor een krant. Bovendien is het natuurlijk gewoon heel vet dat je met jouw stukken meer dan een miljoen lezers bereikt!

Australië
Na die periode bij het AD, maakte ik in maart een heel bijzondere reis. Ik vloog naar de andere kant van de wereld om Laurien op te zoeken in Sydney en heb na een paar dagen bij haar te zijn nog drie weken alleen rondgetrokken met mijn backpack. Op de één of andere manier wilde ik deze reis heel graag alleen maken. Ik ben er nog steeds blij om dat ik dat ook echt heb gedaan. Als je alleen reist leer je niet alleen veel makkelijker andere mensen kennen, je leert ook jezelf veel beter kennen.

Het klinkt misschien cliché, maar wanneer je zo lang met jezelf opgescheept zit, heb je héél veel tijd om na te denken. En ik denk dat ik het begin dit jaar wel even nodig had om de balans op te maken en te bedenken wat ik met mijn leven wil. Daarnaast is Australië natuurlijk ook gewoon een super, super mooi land! Ik hopte echt van het ene hoogtepunt naar het andere. Ongelofelijk. Als ik mijn blogs van deze tijd teruglees, krijg ik weer helemaal een blij gevoel. Zó gaaf dat ik dit heb gedaan!

Citytrips
Boedapest
Behalve mijn reis naar Australië heb ik ook een paar hele leuke citytrips gedaan afgelopen jaar. Zo ging ik in mei met Jolein naar Boedapest, waar we echt een geweldig weekend hebben gehad. Het beeld dat je misschien bij de ‘Oostbloklanden’ hebt, gaat absoluut niet op voor de hoofdstad van Hongarije. Boedapest is super mooi en er hangt een hele chille sfeer. Het is heel bruisend en vol jonge, creatieve mensen. Met name de avonden in Szimpla Kert zijn ons prima bevallen, haha!

Krakau
Vervolgens ging ik in augustus met mijn vader naar Krakau. Een trip die we al heel lang eens samen wilden maken, omdat je vanuit Krakau naar Auschwitz kunt en we allebei heel erg geïnteresseerd zijn in de Tweede Wereldoorlog. Als je die concentratiekampen met eigen ogen ziet, dringt het pas echt tot je door hoe afschuwelijk dit stukje geschiedenis is en hoe belangrijk het is dat we dit nooit vergeten. Ook Krakau zelf heeft ons positief verrast. Het is een vrij kleine, maar mooie en kleurrijke stad. En buiten dat was het stiekem best bijzonder (en gezellig!) om een paar dagen alleen met mijn vader op stap te zijn.

Rome
Een maand later stapte ik alwéér in het vliegtuig. In september vloog ik samen met Tedje naar Rome. De stad van pizza, pasta, gelato, de stad van romantiek en niet te vergeten de stad van Lizzie McGuire the Movie. Rome is echt één groot openluchtmuseum. Overal waar je kijkt zie je weer iets prachtigs en soms zelfs nog ouder dan het kalenderjaar waarin wij leven (bizar). We zijn in vier dagen tijd alle toeristische trekpleisters afgegaan en hebben af en toe lekker ons neus gevolgd (en dan bedoel ik niet richting het lekkere eten, maar lekker struinend door de verlaten steegjes). De hoofdstad van Italië heeft echt al mijn verwachtingen overtroffen. Hier wil ik zeker nog eens terug komen!

Emigreren
En last but definitely not least was 2017 het jaar waarin ik een langgekoesterde droom waarmaakte. Ik pakte mijn koffers en vertrok voor onbepaalde tijd naar Curaçao. Na twee jaar terug in Zeeland te hebben gewoond en met veel plezier bij de PZC te hebben gewerkt, was het tijd voor een nieuw avontuur. Ik speelde al jaren met het idee om voor langere tijd op Curacao te gaan wonen en vond dat het er maar eens van moest komen. Begin mei trok ik mijn stoute schoenen aan en mailde ik het Antilliaans Dagblad met de vraag of er toevallig dit jaar nog een functie vrij zou komen. Verrassend genoeg was dat echt zo.

Ik wist dat dit mijn kans was en dat ik die moest grijpen. Natuurlijk vond ik het mega spannend en heb ik me regelmatig afgevraagd wat ik mezelf in hemelsnaam aandeed door zo ver weg te gaan wonen. Maar sinds ik hier ben heb ik nog geen seconde spijt gehad. Ik heb al zo veel leuke mensen ontmoet, heb het naar mijn zin op werk en elk uurtje vrije tijd voelt een beetje als vakantie. Heerlijk, dit is voor mij het leven. Hier voel ik me thuis!

Als ik dit allemaal zo op een rij zet, kan ik wel zeggen dat ik een gelukkig mens ben. 2017 is echt een jaar geweest waarin ik voor mezelf heb gekozen. Waarin ik dingen heb gedaan waar ík zin in had en waar ík me goed bij voelde. En dat kan ik echt iedereen aanraden. Als 2018 weer zo mooi mag zijn, ben ik er helemaal klaar voor. Bring it on!

Wat was jouw hoogtepunt uit 2017?